W jednych butach

[anastazja]

jego oczy nie znały
twarzy aniołów

w podartej koszuli
przed drzwiami cudzych błędów
wydłubuje zapałką resztki życia

pod dachem Najwyższego
rozkłada noc
pokornie dzieli bezdomność
z samotnym psem

[Liliana]

Pięknie i wzruszająco o losie bezdomnego, Anastazjo. Ilu takich chodzi po świecie!
Ile biedy i nieszczęścia.
Pozdrawiam

[anastazja]

To prawda Li, każdy z nas w każdej chwili może...
Żyjemy w niepewnych czasach.

Dziękuję

[Tomasz Kowalczyk]

walczył o prawa w swoim świecie
perfidnym zdrajcą okazał się los

(...)

dzieląc miejsce z psem
bezdomnym jak on

Powyższe dwa cytaty są dość banalne i trącą prozaicznymi konkluzjami. Warto zmienić te miejsca wiersza, bardziej zakręcić opis, aby powstały metafory...

Pozdrawiam - Tomek

[anastazja]

Pomyślę, dziękuję, za podpowiedź.

Pozdrawiam :-)

[sisy89]

Poruszający wiersz. Smutne, że nie każdy ma gdzie i do czego wracać...
Pozdrawiam serdecznie

[Ania]

Piękny wiersz.
Pozdrawiam

[iskierka]

piękny wzruszający wiersz, podoba mi się :-)