gdy odeszli ludzie

[Mariola Kruszewska]

kogo bolą
nabrzmiałe wymiona jabłoniowego sadu
obchodzi
sczerniałe pole pszenicy
krzak czerwonej porzeczki rozsypującej korale

wyciąć wykarczować wypalić
do gołej ziemi do asfaltu

do imienia

[animuslumen]

Niedługo będziemy jeść asfalt :zniesmaczony: .
Świat zmierza w złą stronę .

[Gloinnen]

Bardzo mi się podoba. Najlepsza pointa. Tylko pozazdrościć.

W tym wierszu naprawdę zabłysnęłaś!


Glo.

[januszek]

a myślałem ...
że zaczyna się od pozbawienia imienia,
a potem dopiero dobierają się do mienia.
:-)

[Liliana]

tak zabija się pamięć,

mocno powiedziane, Mariolu,

[Jan Stanisław Kiczor]

Bardzo dobry tekst. Moim zdaniem. Ale u Marioli to normalka (aż wstyd chwalić)

[Bożena]

w kilku słowach tyle treści- wiersz świetny - serdeczności

[biedronka basia]

Piękno w prostocie,
oszczędności ,
doborze metafor i obrazów.

Mariolu, dodaje kolejne moje uznanie


:-)

[Maria]

wyciąć wykarczować wypalić
do gołej ziemi do asfaltu

do imienia

właśnie to się widzi
właśnie to się dzieje
a świat cały dookoła śmieje

[Boogie]

Niestety, coraz więcej takich miejsc.. Po-zdrówka

[Mariola Kruszewska]

Dziękuję za tak miłe przyjęcie.

[Tomasz Kowalczyk]

Do tej pory sądziłem, że potrafię czytać wyłącznie Twoje "kobiece" wiersze. Niniejszy tekst uświadomił mi, że jest inaczej, z czego bardzo się cieszę.

[Rachel-Raes]

Wiersz Pani mnie zachwycił.