Kończy się kanikuła

[Edward Skwarcan]

Ciekawie

Pozdrawiam

[Oremus]

Dziękuję, Edwardzie

[*stokrotka*]

Mnie się druga wersja bardzo podoba :).
Pozdrawiam

[Oremus]

*strokrotka*
o ile tak, to dorze, ze nauka nie posla w las

[Tomasz Kowalczyk]

Druga zwrotka składa się z pięciu wersów, które nie są jednolite pod względem tematycznym.

niepotrzebna już busola

Niepotrzebny jest ten wers.

[Maria]

Trzeba wiary że w każdym tumanie mgły
ukryty jest wierzchołek giewontu
niepotrzebna już busola

tuman z ruskiego jest właśnie mgła, dlatego użyłabym raczej w każdym kłębie mgły,
no i raczej Giewontu.
Poza tym zamyśliłam się.

[Jan Stanisław Kiczor]

tuman z ruskiego jest właśnie mgła,

A jakie to ma znaczenie dla nas?

tuman (z polskiego). Przykłady: "spod kół samochodu unosiły się tumany piasku", "Tak zamiatała, że unosiły się tumany kurzu", "Szczyt tonął w tumanach mgły" itp.

Wielki Słownik Języka Polskiego pod red. prof. Ewy Dereń i prof. Edwarda Polańskiego. Krakowskie Wydawnictwo Naukowe 2008 r. strona 847

Warto wprzód samemu zajrzeć, nim innych poprawiać się zacznie.

Pozdrawiam

.

[Maria]

Warto wprzód samemu zajrzeć, nim innych poprawiać się zacznie.

Prawda. Warto.
na str. 864 Słownika wyd. 2006r jako znaczenie '3' = tuman, to gęste obłoki mgły.
No i znów wracamy do tego, że zaczynamy komentować komentarze, ale ja tego nie zaczęłam, sorry Janie.

[Jan Stanisław Kiczor]

Droga Mario!!!

Czasami konieczne jest, aby i komentarz skomentować, bo czytają to ludzie i żaden komentarz nie powinien nikogo (choćby przypadkowo) wprowadzać w błąd.
Sama przyznajesz, że:

tuman, to gęste obłoki mgły.

zatem rozbiór logiczny: tuman to (co?) - gęste obłoki (czego?) - mgły.

Znaczy to dokładnie tyle, że Oremus prawidłowo zapisał: "...w każdym tumanie mgły..."

Pozdrawiam.

.

[Oremus]

Tomasz Kowalczyk
Dziękuję raz jeszcze

Maria, Jan Stanisław Kiczor
wdzięczny jestem Wam za te uwagi, dotyczące poprawności języka, kiedyś może wyjaśnię, dlaczego.

[Maria]

Janie - nie dla przekory, ale dla zasady. Jestem pewna, że gdybym to ja tak napisała

Trzeba wiary że w każdym tumanie mgły
ukryty jest wierzchołek giewontu

to daję głowę, że zarzucałbyś mi iż ten zestaw tumanie mgły jest niewłaściwy, ale że dowiodłam swojej racji, że tuman = obłok mgielny i poniekąd zestaw ów to masło maślane, to naskoczyłeś na mnie jak na smarkatą, która zerwała Ci gruszkę przez płot.
I teraz pewnie będziecie zwracać mi uwagę, że powinnam przepraszać, ale lepiej uprzedzę - dalej nie wiem za co.

[Jan Stanisław Kiczor]

"Szczyt tonął w tumanach mgły"

Ten przykład podany jest w Wielkim Słowniku Języka Polskiego, na stronie 847 (podawałem wyżej).
Ponieważ autorzy słownika znani są z nazwiska, możesz do nich napisać i zarzucić im "masło maślane". O ile Cię znam, Im też udowadniałabyś, że się mylą.

Jeżeli jednak, z Twojego postu:

tuman = obłok mgielny

To jak zrozumieć tuman kurzu? Bo logicznie (wg Ciebie) to "obłok mgielny kurzu", a
tumany piasku to "obłoki mgielne piasku".

Może lepiej po prostu zapomnij, że nasiąknęłaś w młodości rusycyzmami i wszystko tak tylko Ci się kojarzy.

Nic też nie udowodniłaś, tylko trwasz w uporze. Jak Słowniki mówią inaczej, tym gorzej (dla słowników). Tu Maria karty rozdaje i wie lepiej.

A wystarczyło zrozumieć, że w języku polskim (nie rosyjskim) tuman = obłok (a czego, to już całkiem inna para kaleson.
Co prawda jest też inne znaczenie słowa tuman, ale chwilowo tym się nie zajmujemy.

Pozdrawiam.
.

[Maria]

To jak zrozumieć tuman kurzu? Bo logicznie (wg Ciebie) to "obłok mgielny kurzu", a
tumany piasku to "obłoki mgielne piasku".

Janie, gdybym bliżej miała do Warszawy, to wsiadłabym do pociągu ze słownikiem autorstwa Bralczyka wydanie 2006r i pokazałabym, że zarzucasz mi ciągle coś swojego - wyimaginowanego, że kłamię, że naciągam i temu podobne rzeczy, a to nie jest miłe. Jak podałam wcześniej profesor Jerzy Bralczyk na str. 864 wyraz tuman objaśnia następująco /cytuję:
tuman - 1.kłąb czegoś sypkiego lub lotnego, unoszący się w powietrzu.
2. obraźliwie o osobie inteligentnej lub mało zdolnej.
3. obłok gęstej mgły lub oparów.

Zatem punkt '3' jakby nie pozwala powiedzieć tuman mgły, ale ja się nie będę upierać, jak Janowi pasuje, to niech tak pisze, a ciągłe dopiekanie mi rusycyzmem staje się śmieszne. Czuję się tu na portalu teraz jak po przyjeździe zaraz do Polski, kiedy wszyscy pokątnie wołali 'ruska' i to z powodu Warszawianina. No, no - chwalebne to wszystko.
Ale - wiesz co, mnie nie załamiesz. Zahartowana jak stal.

[Oremus]

Maria, Jan Stanisław Kiczor
jestem Wam bardzo wdzięczny, gdyż dzięki Waszej dyspucie liczba odsłon mojego wiersza wzrośnie eksponencjalnie, chociaż, jak się wydaje, absolutnie niezasłużenie.
Hej, Wam, Hej !
A tumama dobrowolnie biorę na siebie
Pax vobiscum!

[Rachel-Raes]

Wiersz przeczytałam z przyjemnością,świetna riposta Brutusie o przepraszam Oremusie. Pozdrawiam.Rachel