zmyślenia nadjeziorne

[Colett]

gdy błękitnieje poranek
i łza umyka spod powiek
kusi jeziora zmyślone
sitowie

gdzieś bezszelestnie przemyka
żuraw bez szans na spotkanie
marząc o czapli wśród wzdychań
bezradnie

tuż przed wieczornym koncertem
tłoczą się żaby w szuwarach
bocian śni stojąc wycieczkę
w tatarak

błękit na fiolet zmieniają
chmury sunące leniwie
gdy zmierzch ci oczy zamyka
z podziwem


.

[Fred]

Sympatyczny obrazek.

[dEn]

Poszedł żuraw obrażony,
„Trudno. Będę żył bez żony”.

Tak mi się skojarzyło.


"bocian śni stojąc wycieczkę
w tatarak "

W tym miejscu z kolei zostałem wybity z rytmu.

Ładny opis rozlewiska od poranku do zmierzchu. Harmonia i brak pośpiechu. Tak to przeczytałem.

[Dorota Chołody]

Piękny plastyczny obraz
Pozdrawiam

_

[Colett]

Delikatnie skorygowałam wers z żurawiem- chyba bez straty dla plastyczność obrazu dmc,

[Latima]

a mnie się marzy lato i żab kumkanie :), a za oknem ni to zima ni to bógwico, wiec czytam Twój wiersz i liczę na palcach miesiące do wiosny, no!

[Colett]

Latima, jak zawsze czytasz mi w myślach :D

[Leon Gutner]

Czytając można zobaczyć albo wyobrazić sobie .
Ciekawe ujęcie i dobra forma .

Z przyjemnością L.G.

[Dorota Chołody]

Najmniejszej straty, Colett
A jeszcze te wszystkie dźwięki... Pięknie.


_

[Mariola Kruszewska]

Ech, w szarym mieście szarą porą takie obrazki... Po prostu wiwisekcja!

[Tomasz Kowalczyk]

Dobrze, że wróciłaś do swoich "safonek".

Pozdrawiam

[Michu]

[jagoda]

Jaaki ładny wiersz

[Latima]

O! Jakie cudnie letnie klimaty, gdy za oknem zapomniał ktoś zapalić światło :)

[Jan Stanisław Kiczor]

błękit na fiolet zmieniają
chmury sunące leniwie
gdy zmierzch ci oczy zamyka
z podziwem

Zastanawiam się (mylnie może interpretując) czy nie lepiej wybrzmiało by:

...gdy zmierzch ci oczy zamyka
podziwem

Pozdrawiam