Ważne pytanie

[biedronka basia]

Ważne pytanie

Co to ojczyzna? Słodycz ramion
Najpierwszych, danych w darze matkom,
Gdy tyś oseskiem bez pamięci,
Nie hasła propagandy, święci.

Ojczyzna to jest słów prostota,
Których melodię uśmiech poparł,
Gdy otulały czułe dłonie.
Strach znikał jak przychodził do mnie.

Moja ojczyzna: śmieszne schody,
Ślizgawka dzieci na dzień chłodny.
W górę, z powrotem po poręczy
Dotąd aż w głowie się zakręci.

Te same ścieżki i chodniki
Szare, garbate, trą buciki.
Co tam, nie ważne, już cukierek
Osładza wszelkich przeszkód szereg.

Babcia prowadzi do kaplicy.
W niej baśń muzyczna, zakonnicy,
Wonnych kadzideł mgła przysłania
Ołtarz, monstrancję i kapłana.

Dusza chce po marzenia sięgać,
Choć nie wie jaka w nich potęga.
Z uwagą się przygląda ludziom,
Wychwyci wzorce, ufna próbom.

Ojczyzna jest białoczerwona.
Sztandar harcerski, zbiórka, szkoła,
Nauczyciele, zgromadzenia
W państwowe święta, przemówienia.

Bez nienawiści, wielkich waśni,
Częściej w krainie własnych baśni
Zarys człowieka się wyłania.
Wiele jest jeszcze do zbadania.

Pierwsze podróże w ramach granic.
Czym jest ojczyzna? Wiesz, to zdradź mi.
Kraj ojca, dziadka, babci, mamy?
A gdy przybyli spoza granic?

To od Tatr do Bałtyku przestrzeń,
Pomiędzy Odrą – Bugiem miejsce,
Nocą i w dzień przez straż strzeżone
Przed wrogiem, gościem nieproszonym.

Daty z historii musisz umieć.
Uczysz się jej, lecz czy rozumiesz…
Z boku okrutne drzemią fakty.
W domowych ścianach szukasz prawdy.

Niełatwe mnożą się pytania.
Odpowiedź musisz znaleźć sama.
Wstydliwe, lepiej więc nie pytać.
Kupujesz książki, w nich wyczytasz.

Nauka praca, mąż, rodzina.
Cel jasny. Nikt cię nie zatrzyma,
Choć konfrontacja jest bolesna
Z rzeczywistością. Coś w niej nie gra.

Wyjść stamtąd musisz, w bólach nawet.
Łzy, dom rodzinny czas zostawić.
Szmat czasu byś zrozumieć mogła:
Więźniem ojczyzny twoja droga.

Dziś wiem, ojczyzna dla mnie znaczy
Drżenie w przełyku, kiedy patrzę
Na piękno kraju, nowoczesność…
Wracam w beztroskę dziecka, przeszłość.

Marzę, by była dobra schronem,
Białoczerwonej muzy domem.

[Florian Konrad]

Na akademię szkolną dobre

[Maria]

Basiu - w moim odbiorze wiersz na niezłą ocenę ale z minusem. Wiem, że tu każdy będzie miał inne zdanie,
ten minus za dotknięcie pomników i 'wyklętych'. Lepiej by było wierszowi bez tego wersu w którym mowa o tym, bo jakby dyskutować z historykami, to jednak przyłożyli oni swojej ręki do istnienia ojczyzny. Konrad napisał na akademię szkolną, tak i tam są takie wiersze potrzebne.

[Tomasz Kowalczyk]

Wiersz ma tę zaletę, że nie opowiada się po żadnej z politycznych stron.
Może z wyjątkiem jednego słowa:

To nie pomniki, nie „wyklęci”.

Bez "wyklętych" wszyscy mogliby wiersz przyjąć jako odbicie własnych myśli, marzeń...

Pozdrawiam

[maybe]

Podpisuję się pod Tomkiem w sprawie "wyklętych". Poza tym bardzo przyjemnie się czytało

[biedronka basia]

Basiu - w moim odbiorze wiersz na niezłą ocenę ale z minusem. Wiem, że tu każdy będzie miał inne zdanie,
ten minus za dotknięcie pomników i 'wyklętych'. Lepiej by było wierszowi bez tego wersu w którym mowa o tym, bo jakby dyskutować z historykami, to jednak przyłożyli oni swojej ręki do istnienia ojczyzny. Konrad napisał na akademię szkolną, tak i tam są takie wiersze potrzebne.

...
Może z wyjątkiem jednego słowa:
biedronka basia napisał/a:
To nie pomniki, nie „wyklęci”.

Podpisuję się pod Tomkiem w sprawie "wyklętych". .

Serdecznie dziękuję za Wasze opinie, z którymi się zgadzam.
Mario, Basiu, Tomku, Florianie

Przypuszczałam nawet oburzenie i może podświadomie pozostawiłam ten wers, by sprowokować odzew.

Aktualnie pomniki mi obrzydły, oprócz kilku, które naprawdą są symbolami Polski na świat. Dla mnie to Kolumna Zygmunta, Mikołaj Kopernik, Fryderyk Chopin, Adam Mickiewicz i jeszcze inne, poza tym zamki, pałace, budynki historyczne, całe stare miasta... Mimo wszystko to budolwe.
Ważniejszym dla mnie są dzieła tych wybitnych ludzi, czy zdarzenia, które uwieczniamy przy pomocy bryły kamienia czy innego ciała stałego.
Mam w pamięci liczne imprezy pod pomnikiem Gen. K Świerczewskiego w Przemyślu ("Człowiek, który się kulom nie kłaniał"). Pomnik zburzono. Tak było jest i będzie, że jedna władza buduje druga burzy.

Jeśli chodzi o Żołnierzy Wyklętych to wolałabym, by przyjęła się nomenklatura Żołnierze Niezłomni, w większości ludzie walczący do końca o wolną Polskę, jaką znali sprzed wojny.
To jednak, co dzieje się obecnie politycznie w tym temacie nie zawsze jest do zrozumienia i zniesienia. Wiem, najnowsza i skrzątnie po II Wojnie ukrywana historia.
Trudno jednak zrozumieć natychmiastowy zwrot o 180 stopni, gdy równocześnie innym odbiera się status walczących o Polskę, tylko dlatego, że walczyli pod dowództwem czy przy Armii Radzieckiej lub nie uznają Boga...
Nie będę rozwijała tematu, lecz proponuję zajrzeć na różne karty historii, bo nie jest ona wcale czarnobiała.
Dodam tylko, że nigdy nie byłam ani nie jestem komuchem czy ubekiem.


Ten wers zmieniam na

Nie hasła propagandy, święci.

Nie zamierzam przez to obrażać katolików mając na myśli bardzo ogólne znaczenie tego słowa włączywszy w to też tzw. święte krowy


Pozdrawiam serdecznie

[Maria]

I ok. Z pełną akceptacją zmiany. I wieczornym ciepłym pozdrowieniem.

[Wiesława Ptaszyk]

Basiu, i w moim sercu jest taka właśnie ojczyzna. Dziękuję za wzruszenie

[cortessa]

Wiersz zyskał po korekcie, ponieważ dotyka imponderabiliów - drogich dla wszystkich patriotycznie myślących Polaków, niezależnie od opcji politycznej.

Nie hasła propagandy, święci.

Każde ugrupowanie ma swoich świętych... Dobrze zabrzmiał w Twoim utworze ten uniwersalizm.

[Leon Gutner]

Poczytałem z ciekawością, chociaż to absolutnie nie moje klimaty i poetyckie nastroje.

Z uszanowaniem L.G.

[biedronka basia]

Wiesiu, Cortessa, Leonie serdecznie dziękuję za uwagę i pozdrawiam

[Liliana]

Basiu, jak miło czytać coś Twojego po tak długim czasie.
Po poprawkach wiersz zyskał.
Serdeczności