Forum literackie Ogród Ciszy

zazdrościsz wiem to na pewno zazdrościsz
liściom wędrującym ze szczytu na ziemię tylko po to by umrzeć

jesteś jak drzewo wrosłe w jedno miejsce
do którego na próżno pukają wszystkie dzięcioły

siedzisz zawsze od nowa na walizkach obrosłych pleśnią
nie powracasz znikąd

próg to linia horyzontu wiesz że tuż za nim dzień
rozkwita drogami pełnymi nieznanych podróżnych

a ty niczym łódź na mieliźnie
darmo czekasz przypływu

Estragon i Vladimir
stawiam na tego pierwszego;
odwieczny temat w nowym ujęciu
i do tego świetnie napisany;
pozdrawiam noworocznie

super wiersz! Ten portal dzięki takiej poezji trzyma poziom. Zdaje się, że wielu poetów mogłoby tutaj się uczyć, bo poprzeczka wysoko ustawiona, wyżej niż na innych portalach z TWA, brawo! , La

Z przyjemnością przeczytałam
Pozdrawiam

Świetne - a najbardziej spodobało mi się to siedzenie zawsze od nowa.

Leo z przyjemnością L.G.

Dzięki. Aż się zarumieniłam

Robi wrażenie.

Więcej takich wierszy
pisz w dwudziestym pierwszym

Pozdrawiam

Piękny wiersz

To wiersz, który daje błysk wzruszenia

Zawsze warto szukać czegoś, co jest na wyciągnięcie ręki.
Piękny wiersz, Mariolu!

Pozdrawiam

Nowy rok rozpoczynam od jednego z piękniejszych "ogrodowych" utworów ostatniego czasu.

Ciekawie, Mariolu.
To wiersz, który zatrzymuje; w sam raz na koniec minionego roku i początek nowego.


Noworoczne pozdrowienia.

Piękny i głęboki tekst.


Z tego portalu można uczyć się nie tylko pisania...Z wielu wierszy jak ten, płynie mądrość, którą można czerpać i stosować w życiu.
Pozdrawiam i wspaniałego 2021 roku,
Asa

Jesteście bardzo łaskawi. Dziękuję.