Przywidzenie

[Julka]

Jesteś mi tak bliski, choć tyle nas dzieli.
Każdego dnia czulej całujesz mnie słowem.
Masz w swojej skarbnicy rzadki dar gotowy,
kiedyś go ceniłam, jak najdroższy relikt.

Zasypiam wieczorem w pamiętnej pościeli,
a ty, lekko we śnie gładzisz moje włosy.
I szepczesz cichutko – jesteś. Zostań proszę.
Jak zaczarowana przytulam się śmielej.

Kiedy jednak niebo szarą mgłą spowite,
deszcz spływa po szybach, wicher łamie drzewa,
muza tęsknie płacze za czystym błękitem.

Na przekór zawodzi fałszujący śpiewak,
jakby się wyśmiewał z pustej księgi życzeń.
Wraca jasność myśli. Przecież ciebie nie ma...

[Leon Gutner]

Przyjemne bliskie klimatom Leona.

Z ciekawością L.G.

[Krystyna Morawska]

Pamięć pisze wiersze - czułe i ciepłe jak ten

[Wiesława Ptaszyk]

Piękny wiersz

[cortessa]

Zgrabnie skrojony sonet. Przeczytałam z przyjemnością.

[Julka]

Leon
vilga
Wiesława Ptaszyk
cortessa
Bardzo dziękuję miłym gościom za komentarze.
Przepraszam że tylko tyle, ale czasem nie mogę pisać....
Serdecznie pozdrawiam.

[Vesper]

Przepiękny wiersz
Pełen tęsknoty za ciepłem i miłością.

[neuroleptyk]

Piękny, poruszający wiersz