W zielonym zamyśleniu

[Irena]

kilka przeźroczystych łez zielonych rzęs
w obramowaniu witraża smutnej twarzy
nawet na niej nie robią już wrażenia

para gorącej herbaty
wołając o słodycz
błądzi torem
zbyt szybko podjętej decyzji

rozbierając do naga
prawdę ludzkiego uczucia
nie wyjdę z marazmu
okopaniem szańca samotności
zabijam nadzieję

słyszę
jak zielony świerszcz
rzuca ziarenkami piasku

[Leon Gutner]

Ładnie.
Końcówka najlepsza.

Z przyjemnością L.G.

[Tomasz Kowalczyk]

W pierwszej zwrotce nieco przeszkadza zbytnie nagromadzenie przydawek. Później wiersz czyta się już gładko.
Bardzo spodobała mi się puenta.

Pozdrawiam

[Margot]

Ech ten zielony kolor... Zdaje się, że trzy ostatnie wersy, które także mnie ogromnie się spodobały, pokazują, że nadzieja nadal żyje.
Pozdrawiam serdecznie.

[Margot]

Ech ten zielony kolor... Zdaje się, że trzy ostatnie wersy, które także mnie ogromnie się spodobały, pokazują, że nadzieja nadal żyje.
Pozdrawiam serdecznie.

[Irena]

Leonie, Magdo, Tomaszu, Margot - Dziękuję za słowo u mnie. Nie ma to jak nadzieja malowana zielenią i błękitem a do tego świerszcz
Tomaszu, masz rację, trochę przedobrzyłam.


Serdeczności posyłam...........................................Ir

[Krystyna Morawska]

Dla mnie, pomimo zieloności, nadzieja mieszka daleko; bo po stracie i zniszczeniu trochę słabiej czuć bicie serca.

[Irena]

Dla mnie, pomimo zieloności, nadzieja mieszka daleko; bo po stracie i zniszczeniu trochę słabiej czuć bicie serca.

Masz rację, bywa i tak, ale bywa, że daje się jeszcze reaktywować to co wydawało się przeszłe.

Dziękuje i pozdrawiam

[Vesper]

Szaniec samotności chyba nie musi oznaczać końca nadziei... Można wybrać życie z dala od ludzi, którzy zawiedli, zranili, a mimo to czuć radość życia - ot, choćby płynącą z piękna natury, czy towarzystwa i wierności naszych Braci Mniejszych...
Nawet żyjąc samotnie możemy uśmiechać się do świata i czuć spełnienie. Nadzieja ma wiele twarzy. Tak, jak miłość.

Uściski, Irenko

[Liliana]

słyszę
jak zielony świerszcz
rzuca ziarenkami piasku

Może i ziarenka mają kolor nadziei...

[Irena]

Verbeno, Liliano - dziękuję za czytanie i słowo.

Pozdrawiam