Gdybyś mógł

[jankazimierz]

Gdybyś mógł, dobry Boże, chociaż na godzinę
rzucić pilne zajęcia, których nie brak w niebie,
i porozmawiał ze mną tak jak ojciec z synem.

Tylko co stanie się z niebiańskim młynem,
czy tam na górze sobie poradzą bez Ciebie,
jeśli zejdziesz tu do mnie na całą godzinę?

Być może wtedy na mnie zwalą całą winę,
że gdy oni, na górze tam, byli w potrzebie,
Ty ze mną rozmawiałeś tak jak ojciec z synem.

Ty jednak mi odpuścisz, bo Ty znasz przyczynę,
rozumiesz, że tak proszę nie tylko dla siebie,
żebyś zszedł tu na ziemię chociaż na godzinę.

Odpocznij od niebieskich spraw przez jedną chwilę,
raz na wieczność zapomnij o anielskim śpiewie
i porozmawiaj ze mną tak jak ojciec z synem.

Widzisz, trzeba poprawić złą świata machinę.
Jak to zrobić - chcę spytać. Tu nikt tego nie wie.
Może by wystarczyło, gdybyś przez godzinę
porozmawiał z człowiekiem tak jak ojciec z synem?

[Tomasz Kowalczyk]

Jestem pod wrażeniem. Świetna, mądra vilanella.

Pozdrawiam

[Hanna L.]

Jaki prawdziwy ten wiersz. Żebysz tak....Z przyjemnością przeczytałam
Pozdrawiam

[cortessa]

Gratuluję! To jedna z najlepszych vilanelli, jaką ostatnio czytałam.

[Pranda]

Trudna forma, poukładana treść - ukłony! Pozdrawiam

[Krystyna Morawska]

Wydaje mi się, że vilanella jest Twoją ulubioną formą - świetna.

[Irena]

Tyle uroku w Twoich słowach, że ten dzisiejszy zimny i deszczowy dzień jakoś się ocieplił.

Serdeczności.............................................Ir