Na Papierniczej

[neuroleptyk]

prawie całe życie mieszkaliśmy w bloku
nasze osiedle kolorowali szarymi kredkami
niespełnieni artyści malarze
z paletą piw i plamami na duszach

dawniej wszystko było za kartki
z matką wciąż się darliśmy na siebie
a ty zwykle obierałaś jej stronę
ale to już tak tylko
na marginesie

nie umiałem trzymać świata w ryzach
pamiętasz papierowe gody
pogoda była w kratkę linie
papilarne na dłoniach zroszone
atramentem napisałaś
że obraz ci się rozmazał
a ja wciąż bym cię chciał temperować

miałeś przecież malować mój świat
akwamaryną majowego nieba
na żółto na niebiesko wytnij
płat z ciemnoszarego płótna
płuca co jest dla mojego serca
tłem na kreślonej tabula rasie

nim się rozpryśnie skażoną czerwienią
otuli brokatem nieskończoności
rozdmucha je wiatr jak konfetti
z pamiętnika wymazanego człowieka

nie chciałem się nigdy rozklejać
nie wiem czy to było pisane
gniecie mnie od środka
kropka

[Krystyna Morawska]

Bardzo podoba mi się Twoja historia. Niby prosta w przekazie, ale tyle tu meandrów, niedopowiedzeń...Czuć rękę poety.

[maybe]

Przyzwyczaiłeś do rymowanych opowieści, ale tę przeczytałam również z zaciekawieniem

[neuroleptyk]

Wilgo, Maybe, dziękuję bardzo, cieszę się, że wiersz się spodobał i zaciekawił, choć nierymowany:)

Pozdrawiam

[Tomasz Kowalczyk]

Obiecuję, że to mój ostatni wpis, w którym wyrażam zdziwienie z powodu swobodnej tonacji Twojego wiersza. Mam nadzieję, że powrócisz do rymów.

Pozdrawiam

[cortessa]

Umiesz prowadzić narrację, nie tylko rymowaną...

[Irena]

I takie właśnie, jak je nazywam, opowiadające, wiersze kocham.

Serdeczności............................Ir

[neuroleptyk]

miło Cię widzieć Tomku pod wierszem
sam przekazuję słowo niniejsze

z pewnością nie raz jeszcze napisze
wiersz który chciałbyś czytać w ogrodzie
wartki taktowny jakbym w klawisze
stukał lecz przyznam dzisiaj na co dzień

gdy tak rozmyślam nad każdym słowem
więcej uciechy no i radości
znajduję zwykle w mgle dwuznaczności
czekają tylko aż je wyłowię

ale przyznaję czasem odzywa
się gdzieś pod sercem szept o porywach
rytmów i rymów czeka cięciwa
jeszcze ją puszę pozdrawiam bywaj!


Cortesso, dziękuje pięknie za zachętę, potrzebna

Ireno, bardzo mi miło, że trafiłem wierszem w Twój czuły punkt, dziękuję

Przepraszam za opóźnienie z odpowiedzią i pozdrawiam!

[księżycowa]

Na Papierniczej wszystko się zaczęło... i trwa. Wymowna ta kropka na końcu, ale pomimo to, trochę mnie rozczarowało zakończenie.

Rym, środka - kropka (choć uważam, że zamierzony) jakoś mi nie podsumowuje tego wiersza, tak jakbym chciała. Wg mnie trochę jakbyś się ześlizgnął z poważnego tematu. Ale to tylko mój odbiór. Ogólnie wiersz fajny, zwłaszcza 1 i 3 cząstka. Pozdrawiam.

[felicja]

Przemawia do mnie ten wiersz.
Pozdrawiam.

[neuroleptyk]

Felicjo, cieszę się! i dziękuję za odkopanie wiersza niemal w rocznice wstawienia:)

[Leon Gutner]

Ciekawie poczytałem.

Z uszanowaniem L.G.

[ćma]

miałeś przecież malować mój świat
akwamaryną majowego nieba
(...)
nim się rozpryśnie skażoną czerwienią
otuli brokatem nieskończoności

No i namalowałeś ten świat - barwnie i nostalgicznie:)

[neuroleptyk]

Leonie, Ćmo, serdecznie dziękuję za słowa pod wierszem. Pozdrawiam!