Autoportret czyli tajemnica chwili

[Krystyna Morawska]

Widzę dziecko, które się zestarzało.
Otoczone nadmiarem słów brzęczy
jak owad na łące. Słodycz wabi,
darowane światło daje sygnały
- nie zawsze rozumieją słabość.

Więc, nie zasypiaj. Barwną kopię
trzeba pozostawić w liściach.
Jeżeli zachowasz właściwe proporcje
zniknie niepokój i wiersz urośnie,

cichy symbol życia.

[felicja]

Bardzo piękny wiersz.

[Leon Gutner]

Wilgoodczyty to zawsze dla Leona wielka przyjemność .
Tak jest i tym razem ze szczególnym wskazaniem na zakończenie.

Z ukłonami L.G.

[Hanna L.]

Ciekawy wiersz, piękna ta barwna kopia zostawiona w liściach
Pozdrawiam

[Tomasz Kowalczyk]

Wiersz i do mnie przemówił swoim jasnym przekazem i prostotą.
Wydaje mi się, że korekta ostatniej zwrotki dobrze zrobiłaby utworowi:

W takim dniu warto zatrzymać swój ślad
- najważniejszą cząstkę boskiego tchnienia.

Ostatni wers jest definicją. Wydaje mi się, że poezja nie potrzebuje wyjaśnień.

Pozdrawiam

[Krystyna Morawska]

Dziękuję felicjo, Leo i Haniu.

Tomku - teraz i mnie przeszkadza ostatni wers. Poprawię.

[cortessa]

Piszesz prawdziwą poezję. Z przyjemnością przeczytałam Twój kolejny utwór.

[Wiesława Ptaszyk]

Warto nie przespać tych jaśniejszych, darowanych chwil...Piękny wiersz, Wilgo

[maybe]

Wyjątkowy autoportret :) "Oglądałam" z uśmiechem

[Krystyna Morawska]

Przeważnie wieczorem czytam komentarze, potem wchodzę w świat Waszych wierszy i to jest dobry czas na refleksję nad poezją, życiem, nad człowiekiem. Dziękuję cortesso, Wiesiu, maybe

[Pranda]

Ładny wiersz, popłynąłem, jednak zatrzymałem się na końcowej strofie. Napisałbym ją od nowa. Pozdrawiam

[Krystyna Morawska]

Prando, mówisz i masz.

[księżycowa]

Wilgo, zgadzam się z Hanią i z Tomkiem. Od siebie dodam, że w 3 wersie zbędne "na łące" I troszkę razi zdublowany zaimek "które" w pierwszej cząstce. Poza tym wiersz ciekawy, ma klimat. Serdeczności

[lilo]

Zachować właściwe proporcje, by odnaleźć wewnętrzny spokój...czasem bywa zbyt trudne...jednak niezmiennie odnajduję harmonię w Twoich wierszach