Forum literackie Ogród Ciszy

Poczekam.
Niech tylko strąki pękną,
wtedy poznam smak słodyczy.
Milczenie odłożę na później.

Ta odrobina radości obudzi zmysły,
które prowadzą dalej, do wnętrza
wyobraźni. Bogatsza o własne
i cudze rozumienie wyłuskam
z chrupiącej łupiny okrągłe ziarno.

Niepotrzebne szkiełko mikroskopu.
Cała filozofia mieści się w kruchym naczyniu dłoni.

Z przyjemnością przeczytałam
Pozdrawiam

Jeśli już białe to dla Leona właśnie takie .
Po raz kolejny z największą przyjemnością.

Z uszanowaniem L.G.

Taki groszek to jeden ze smaków mojego dzieciństwa. Nigdy nie udało mi się powrócić do tego smaku. Ale zawsze jest ze mną, kiedy wracam do moich najpiękniejszych lat. Dziękuję za ten wiersz!

Pozdrawiam

Wiersz od razu przypomniał mi ten niepowtarzalny smak. To dobre wspomnienie

też jestem na tak, szczególnie druga strofa! , La

Lubię wracać do tego wiersza. W drobiazgach kryje się dużo życiowej mądrości. Dziękuję wszystkim najpiękniej

Przyzwyczaiłaś do świetnie dobranych i zestawionych fraz. Twoje utwory czyta się z prawdziwą przyjemnością. Pozdrawiam

Tyle piękna znalazłaś w maleńkim groszku. Jestem pełna podziwu

Pięknie i obrazowo...aż poczułam smak