Forum literackie Ogród Ciszy

Zastyga lato wracam z morza
nie po raz pierwszy nie ostatni
było spokojniej ciszej łatwiej

znów wyszumiało o tych sprawach
o których mówi los tak mało
ratując to co pozostało

po paru zaginionych latach
warto je było namalować
piaskiem i złożyć w złote słowa

przy falach patrząc gdzieś za siebie
coraz mniej smutnie łapiąc teraz
oswajam pewność że wybieram

wszystko poza tym jak wiatr kręci
czasem ciekawość czy jest lepiej
to dobrze że nic o tym nie wiem

nadchodzi jesień zmarznie morze
jak zawsze spadną żółte liście
poczułem
możesz już nie istnieć

Autor jakby uspokoił czytelnika, dając nadzieję pewnego ukojenia. Jednak puenta nie pozostawia (znowu) wątpliwości...
Piękny wiersz, Leonie...

Pozdrawiam

Fale przynoszą ze sobą różne nadzieje, czasami jednak je zabierają w głębie. Stamtąd nie ma powrotu...
Znowu poruszyłeś, Leonie...

Pięknie napisałeś o byciu w obecności morza. Koi, łagodzi a czasem pomaga.
Pozdrawiam niezmiennie serdecznie.

Tomku , Corti , Margot - Leo z podziękowaniem wdzięcznością i radością z waszej obecności.

Ukłony L.G.

Zasłuchałam się w szum fal, melodię słów, piękną refleksję

Pięknie dziękuję zasłuchanemu Ptaszykowi

Z uszanowaniem L.G.

Wbrew pozorom fale zawsze coś mówią, coś tłumaczą. Twoja poezja ma piękną duszę.

W imieniu duszy poezji dziękuję Wildze za odwiedziny i słowo refleksji.

Z uszanowaniem L.G.

Piękny utwór z zaskakującą puentą, aż się wzdrygnąłem. Pozdrawiam

Nie będę oryginalna - piękny wiersz

Piękne jak zawsze

Nie będę oryginalny - dziękuję Pra, May i Ves za czas i ciepłe słowa.

Z uszanowaniem L.G.