Z dystansu

[maybe]

Rozstrzygnij, Jeszua: czy twoja ofiara przyniosła
zbawienie, czy efekt rzucania pereł między wieprze?

Jeśli nawet wykiełkowało coś z tego co zasiałeś,
rośnie jak pszenica ze zmodyfikowanych ziaren.
Oto plon. Na pocieszenie – mimo innowacji,
w genotypie z czasem odradza się pierwotna treść.

Póki co, nieliczne pamięci zachowały twoją mądrość
i zdolność do zmartwychwstania. Lecz miłość umiera
na krzyżach, nadal wznoszonych z pasją.

[Hanna L.]

Ta ofiara i to, co po niej nadała sens światu. Ciekawy wiersz.
Pozdrawiam

[Tomasz Kowalczyk]

Pierwsza strofa trochę mną zawahała, ponieważ zawiera utarte pytanie ze zwrotem ("perły przed wieprze") nie do końca pasującym mi pod względem semantycznym.
Ale poniższe - kluczowe dla kontynuacji wątku - porównanie:

jak pszenica ze zmodyfikowanych ziaren.

wynagradza powątpiewanie.

Pozdrawiam

[Krystyna Morawska]

Podziwiam piękną duchową gotowość, jednak chcę myśleć, że miłość nie umiera. Wysmakowany wiersz

[cortessa]

Bóg na pewno nie żałował. Posłał na Ziemię najlepsze ziarno. A my - zamiast je przyjąć - zaczęliśmy modyfikować i poddawać ludzkim obróbkom...

[Liliana]

Na pocieszenie – mimo przeróbek,
w genotypie z czasem odradza się pierwotna treść.

I tego się trzymajmy! Pięknie, Basiu!

[Pranda]

Można próbować mieszać genotyp, aż kiedyś przez przypadek układanka sama ułoży się w pierwotny wzór. Tylko... my już o tym nie będziemy wiedzieć... Ciekawy wiersz. Pozdrawiam

[księżycowa]

Z dystansu widzimy więcej, dlatego to dobra pozycja. Możemy po wielokroć oddzielać dobro od zła, miłość od nienawiści, ziarno od plew, aż odrodzi się pierwotne. Czy będzie dane nam się tym zachłysnąć? Miejmy nadzieję, że tak. Ciekawy wiersz. Pozdrawiam

[Latima]

ba, ciekawie. Podejdę do problemu nieco filozoficzne. Dlaczego peelka zadaje to pytanie Jeszui? To człowiek zmienia genotyp, modyfikuje ziarno, ponieważ ma wolną wolę i rozum. Sama rozwiązujesz problem, gdy piszesz :
Póki co, nieliczne pamięci zachowały twoją mądrość
i zdolność do zmartwychwstania,
więc skąd wątpliwości zawarte w słowach:
Lecz miłość umiera
na krzyżach, nadal wznoszonych z pasją.....

Jesteś pewna? , La

[maybe]

Dziękuję Wszystkim za mądre słowa pod wierszem
Latima - zadałaś pytania, odpowiadam. Pytam Jeszui jak ocenia On sam... z dystansu. Czemu sądzę, że miłość umiera? Myślę, że nie do końca tak jest. Ale dla mnie krzyż jest symbolem klęski Jeszui i tego co próbował wcielić, a także klęski człowieka, bo zawyrokował skazać go za to. Tymczasem dzisiaj to krzyż symbolizuje Jezusa, o krzyż toczone są spory. Co to ma wspólnego z tym, co On próbował wcielić, a głównie z miłością, którą uosabiał?
To tyle :)
Pozdrawiam :)

[Leon Gutner]

Czytam i doceniam May.
Nawet jeśli to nie do końca moja klimaty.

Z uszanowaniem L..G.

[maybe]

Leo, ja również doceniam Twoje czytanie :)

[Wiesława Ptaszyk]

Zadumałam się nad Twoimi refleksyjnymi strofami, Basiu. Zaiste, polony mogłyby być obfitsze, może przez to, że dobro nie ma siły przebicia..., i czasem trudno o prawdziwe wartości gdy tyle zmodyfikowanych podróbek.

Dziękuję za wiersz

[maybe]

Dziękuję Wiesiu i pozdrawiam :)