Prawie jesień

[felicja]

Noce stały się jakieś chłodniejsze
pochowałam już letnie sukienki
pierwszy kasztan spadł w trawę dziś z wdziękiem
jak na szczęście

wsiąka marzeń klucz hen w ciepłe kraje
ziemię tuli mgła co ciszę niesie
rdzawo liście drżą żal im że wrzesień
nie jest majem

zapatrzony w dal wcale nie słuchasz
zatopiony w snach - czy to tak miło?
może zechce ktoś smętną wciąż miłość
wznieść na duchu

resztki lata wiatr zwiewa czas moknie
choć oddalasz się coraz to bliższy
jesteś - trzyma nas w dłoni Najwyższy
bezpowrotnie

[Krystyna Morawska]

Każdą strofę bym nieco skróciła. Coś w tym stylu:

Noce stały się chłodniejsze,
pola puste, ptaków mniej,
spakowane już sukienki.
Zobacz - pierwszy kasztan
z wdziękiem spadł.

[felicja]

Wilgo, tak masz rację, pewnie należałoby na nowo podejść do tamatu.. trochę się niestety pośpieszyłam z publikacją.. cóż.

Dziękuję Ci za czytanie i komentarz.

[Tomasz Kowalczyk]

Spodobały mi się dwie pierwsze strofy, później wydaje mi się, że zabrakło kontynuacji - oryginalnej i ciekawej pod względem doboru metafor.

Pozdrawiam

[felicja]

Tomku, dziękuję za cenną dla mnie opinię na temat tego wiersza.

[cortessa]

Pierwsze dwie strofy czyta się płynnie.

zapatrzony w deszcz wcale nie słuchasz
osowiały wciąż - czy to tak miło?
tylko stary dąb podnieść chce miłość
w nas na duchu

resztki lata wiatr zwiewa czas moknie
coraz dalszy mi jesteś a bliższy
przecież trzyma nas w dłoni Najwyższy
bezpowrotnie

Chciałabym zwrócić uwagę na dwa miejsca, gdzie załamuje się przekaz. Warto je poprawić, bo wiersz zasługuje na dobrą korektę.
1. Wyrażenie "w nas" nie powinno pojawić się w ostatnim wersie. Nie stosujesz przerzutni, a tutaj pojawiło się załamanie szyku.
tylko stary dąb chce podnieść w nas miłość
na duchu
Tak wygląda poprawny szyk, ale teraz nie zgadzają się sylaby.
2. W ostatniej cytowanej strofie podkreślony wers jest nielogiczny, a to ze względu na wytłuszczoną frazę.

[felicja]

Cortesso, dziękuję za czytanie i uwagi. Przemyślę.

[maybe]

Ładny wiersz. Drugi wers ostatniej strofy czyta mi się: choć oddalasz się jesteś mi bliski/bliższy- ale pewnie wymyślisz coś lepszego :) Lubię rymy okalające, doceniam włożony trud

[felicja]

Maybe, też bardzo lubię rymy i to różne. Z trudem to bez przesady - pisanie to wielka frajda. Nie jestem zadowolona z tego wiersza, "chodził" za mną od dłuższego czasu, ale napisałam go pośpiesznie a jeszcze pośpieszniej opublikowałam.. ale bardzo Ci dziękuję za pozytywny odbiór.

[Vestka]

Poprzednicy już zasugerowali cenne poprawki, więc nie dodam nic na ten temat.
I tak czuję, że w Twoich wierszach jest "to coś" tylko takie jeszcze nieoszlifowane. Czujesz nastrój i będzie coraz piękniej.
Dwie pierwsze strofki najbardziej mnie ujęły.

[Vesper]

I mnie Twoja "Prawie jesień" urzekła. Dwie pierwsze strofy rzeczywiście bardziej przemawiają, niż dwie kolejne. Pośpiesznie opublikowany, czy nie, wiersz warto dopracować zgodnie z sugestiami Przedmówców. Zasługuje na to

[felicja]

Dziękuję za czytanie i komentarze. Wprowadzam korektę.

[Pranda]

Powtórzę za Vestką, że w Twoim utworze kryje się poezja, tylko trzeba jej utorować drogę do czytelnika. Pozdrawiam

[felicja]

Prando, dzięki za Twoją opinię. Pozdrawiam.

[Hanna L.]

Sympatyczny wiersz
Pozdrawiam