Ballada o pannie, która czeka
Moderator: Tomasz Kowalczyk
-
- Posty: 100
- Rejestracja: pt 16 cze, 2017
Lipiec szepcze wśród liści, że nocy już dosyć.
Mgła rozkłada na wodzie nieprzejrzysty welon,
wiotka panna nadchodzi, rozpuszczając włosy,
ozdobione piołunem i jeziorną bielą.
Dotyka pierwszej rosy, porusza sitowiem,
cicho stąpa po trawie za śladem zaskrońca.
Podnosi wzrok i słucha, czy echo odpowie,
kiedy ona leciutko gałęzie potrąca.
Ale wciąż nie wiadomo, czy to pochylona
wierzba stoi na brzegu, czy dziewczęca postać
w mrocznym chłodzie szuwarów zanurza ramiona,
oczekując samotnie, i pragnie tam zostać.
Ktoś chciał zabić uczucie, raniąc ukochaną
– siebie zranił, na próżno. Odkąd prawdę poznał,
szukają się w ciemnościach i myślą to samo,
że kochanie jest wieczne. Zgładzić go nie można.
Dziewczyno, która czekasz, panno zakochana,
swoją miłość zgubiłaś w mroku krętych ścieżek.
Zapatrzona, milcząca, rozpłyniesz się z rana,
lecz nie mów, że znalazłaś, bo ci nie uwierzę.
Mgła rozkłada na wodzie nieprzejrzysty welon,
wiotka panna nadchodzi, rozpuszczając włosy,
ozdobione piołunem i jeziorną bielą.
Dotyka pierwszej rosy, porusza sitowiem,
cicho stąpa po trawie za śladem zaskrońca.
Podnosi wzrok i słucha, czy echo odpowie,
kiedy ona leciutko gałęzie potrąca.
Ale wciąż nie wiadomo, czy to pochylona
wierzba stoi na brzegu, czy dziewczęca postać
w mrocznym chłodzie szuwarów zanurza ramiona,
oczekując samotnie, i pragnie tam zostać.
Ktoś chciał zabić uczucie, raniąc ukochaną
– siebie zranił, na próżno. Odkąd prawdę poznał,
szukają się w ciemnościach i myślą to samo,
że kochanie jest wieczne. Zgładzić go nie można.
Dziewczyno, która czekasz, panno zakochana,
swoją miłość zgubiłaś w mroku krętych ścieżek.
Zapatrzona, milcząca, rozpłyniesz się z rana,
lecz nie mów, że znalazłaś, bo ci nie uwierzę.
Michał Witold Gajda - "Malowanie portretu"
- Leon Gutner
- Posty: 7903
- Rejestracja: czw 15 kwie, 2010
- Lokalizacja: Olsztyn
- Kontakt:
" Każdy dzień to takie małe życie "
- Tomasz Kowalczyk
- Administrator
- Posty: 4464
- Rejestracja: wt 10 cze, 2014
Każdy jest kowalem własnego losu. Nie każdy Kowalczykiem.
Dla mnie najpiękniejsze z pięknych.
To tylko ja
Czasem w poezji bywa i tak:
Zasiejesz zboże, wyrośnie mak.
Czasem w poezji bywa i tak:
Zasiejesz zboże, wyrośnie mak.
-
- Posty: 832
- Rejestracja: ndz 14 lut, 2016
"Każdy człowiek jest jak księżyc. Ma swoją drugą stronę, której nie pokazuje nikomu"