zwidzenia

 Moderator: Tomasz Kowalczyk

ODPOWIEDZ
czarnowidz
Posty: 173
Rejestracja: pn 25 maja, 2015

Post autor: czarnowidz »

może zacząć od końca
od tych wierzgających trumienek
wszystkie ręce czyste sterylne
sumienia i nic nas nie dotyczy

że nawet sen milczy a jeśli
to półsłowem albo gestem
w próżni
Mimochodem...
Awatar użytkownika
Pranda
Posty: 278
Rejestracja: ndz 13 gru, 2009
Lokalizacja: Warszawa

Post autor: Pranda »

Piękny wiersz, głęboko przejmujący z mocnym obrazem-przesłaniem. Pozdrawiam
Awatar użytkownika
Margot
Posty: 404
Rejestracja: śr 01 lip, 2020
Lokalizacja: Sheffield

Post autor: Margot »

:rozyczka: :rozyczka: :rozyczka:
It is my happiness in you that you don't know me yet.
/Andrzej Partum/
Awatar użytkownika
Tomasz Kowalczyk
Administrator
Posty: 4448
Rejestracja: wt 10 cze, 2014

Post autor: Tomasz Kowalczyk »

Smutne obrazy przechodzą przez moje myśli. Przedstawiłeś je w bardzo plastyczny sposób...

Pozdrawiam
Każdy jest kowalem własnego losu. Nie każdy Kowalczykiem.
Awatar użytkownika
cortessa
Posty: 1361
Rejestracja: czw 05 gru, 2013

Post autor: cortessa »

Od końca... Kiedy brakuje już świadomości, a przez głowę przetaczają się urywane obrazy...
:rozyczka:
Awatar użytkownika
Krystyna Morawska
Posty: 1448
Rejestracja: czw 04 cze, 2020
Lokalizacja: Toruń

Post autor: Krystyna Morawska »

Najtrudniej zapobiegać nieszczęściu - dlaczego?
- żeby sędzia nie zaznał radości w sądzeniu -
księżycowa
Posty: 832
Rejestracja: ndz 14 lut, 2016

Post autor: księżycowa »

Bardzo dobry, intrygujący wiersz, a wierzgające trumienki na tle czystych rąk i sterylnych sumień mocno niepokojące... i ta próżnia... Po przeczytaniu robi się tak jakoś cicho, pusto. Pozdrawiam :rozyczka:
"Każdy człowiek jest jak księżyc. Ma swoją drugą stronę, której nie pokazuje nikomu"
Awatar użytkownika
Mariusz
Posty: 3238
Rejestracja: wt 30 wrz, 2008
Lokalizacja: Bydgoszcz

Post autor: Mariusz »

Przejmujący wiersz, zmuszający do zamyślenia. Lubię takie pisanie. Pozdrawiam serdecznie.
każdy komentarz uczy
Awatar użytkownika
Vesper
Posty: 1794
Rejestracja: ndz 31 maja, 2020
Lokalizacja: bardo

Post autor: Vesper »

Są takie teksty, które czytamy jakby o sobie.
Boleśnie znajome, choć może to tylko złudzenie, zwidzenie, nadinterpretacja.
Zostają w pamięci. I drążą. Coraz głębiej i głębiej.
Ten długo nie da mi spokoju...