Trudna pamięć

[Latima]

Wiesz, Wysocki, urodziłeś się zupełnie
nie w porę. Serce nie wytrzymało
gorzały. Puste krzesło mijają równie
pijani, beznamiętni epigoni.
Marina odeszła, wracam tylko ja.

Czterdzieści jeden lat
- cóż to jest, musisz poczekać na jubileusz.
I co z tego, że przewidziałeś
własną śmierć.
Tak, konie dla wszystkich.
Zrozum,
nie wyprzedza się wieku. Bez sensu,
idee nie ulegają zmianie z dnia na dzień.

Chlałeś, mój drogi, to się pamięta,
ale wystarczy głupie dziewięć lat. W to też

nie wierzę

[Tomasz Kowalczyk]

Wydaje mi się, że Wysocki urodził się we właściwym czasie. W "naszej" rzeczywistości pewnie by sobie nie poradził, jego geniusz nie zabłysłby tak jak kilkadziesiąt lat temu.

Pozdrawiam

[Margot]

Nie podoba mi się Twój wiersz. Ani jego poufały ton ani treść.

[Latima]

właśnie ,może masz rację, Tomku. W " tej" rzeczywistości utonąłby, o tym ten wiersz, tak, właśnie o tym.
Margot, dlaczego nie jestem zaskoczona?, La

[Pranda]

Bezpośrednia narracja świadczy o tym, że Autorka dobrze zna twórczość Władimira Wysockiego i wie, o kim pisze. Świetny utwór! Pozdrawiam

[cortessa]

Z przyjemnością przeczytałam Twój utwór! Bez alkoholu Wysocki nie byłby Wysockim...

[Liliana1]

Dzięki za ten wiersz, La.
Dla Ciebie jego tango /wstawione już dawniej, ale nie wiem, czy zaglądałaś do przekładów/:
viewtopic.php?f=87&t=28645&sid=15560f6c ... 3e7f3c42e7 ści

Serdeczności

[Latima]

Kolejny raz skasowało moj wpis, ale ja zawzięta baba, dokończę.Li, Twoje tłumaczenie jest świetne, zachowuje wieloznaczność utworu.Słucham sobie tego Tanga i myślę - niewygodny to był wieszcz, był i jest. Tacy poeci mają dodatkowy zmysł. intuicję, ktora pozwala na inną ocenę rzeczywistości niż " nakazana". Mój podziw w jego pieśniach budzi nieprawdopodobne " wstrzelenie się" z własną prawdą w wizerunek systemu, który trwa w różnych postaciach. Jego bunt jest bliski mojemu, jego odwaga imponuje. Inni nieudolnie próbują naśladować, ale kuda im do Wysockiego, Kaczmarka. Patrz, jak łatwo zapomnieć, jak utrwalić mit pijaka, a jak trudno uznać uniwersalizm, nieprzemijalność. Cieszy fakt, że jednak mamy możliwość indywidualnego propagowania dorobku takich twórców, dziękuję , Liliano!

[Krystyna Morawska]

Tak, to jest trudna pamięć. Ciągle szukam drzwi, które do niego prowadzą.