Forum literackie Ogród Ciszy

zawsze lubiłeś przewrotność
w wierszach z krwi i kości
kopałeś dołki

wpadłeś po

wiatr
ogień
uszy —
drugie dno

a burza była nieubłagalna
rozrywała powietrze
na wszystkie słowa spadł dreszcz

pieść

surową prawdę
poczucie winy
układy rymowane i wróżby

niespełnione zamienią się w siniaki
bez formy jak bez języka

ucz się przełykać
pokutować
zaprzeczać

błyskom wymykającym się spod twardej stalówki

Wiersz-burza... Kobiece emocje próbują czarować rzeczywistość, a może chcą ją nagiąć do swoich trudnych nastrojów. Partner nie ma lekko, ale on ma tylko jedno zadanie - być na wyciągnięcie ręki. Piękny utwór!
Pozdrawiam

Leo z przyjemnością.
Twarda stalówka .

Z ukłonami L.G.

Choć nic tym razem o nocy ale wiersz przedni
Pozdrawiam

... a mówią, że facet ma łatwiej. Czytałem z zainteresowaniem i przyjemnością. Pozdrawiam serdecznie.

Oryginalna myśl i oryginalne wykonanie...

Pozdrawiam

Bo kobieta jest trochę jak burza... Jak żywioł, którego nic nie powstrzyma - jeśli zapragnie.
Przeczytałam z przyjemnością. Ogromny ładunek emocji!

Niespokojnie u Ciebie... Ale takie już jest to życie. Potrafisz nazwać przyczyny pewnych zjawisk i wytłumaczyć konsekwencje...

Dziękuję wszystkim za opinie i ślad pod wierszem. Pozdrawiam.