pośród gałęzi

[Colett]

szron gładzi trawy otulając ziemię
lekką kołderką jak troskliwszy z braci
liści szelestem kryje przystań rzeczną
w słońcu jesiennym zamigotał płaszczyk


drzewo ostatnim zatrzymuje tchnieniem
woal z pajęczyn w rosę przyodziany
dzień wcześniej wstaje za szybko ciemnieje
wieczne naturze przekazując zmiany

a wiatr hulaka sieje w polach zamęt
niczym przyjaciel co chciał lecz nie wyszło
zbiory za pasem - wielobarwnym traktem
z czasem się ściga by zwolnić na przyszłość

***

pośród gałęzi srebrzystego świerka
toczy się życie bez względu na wszystko.
znów ciasno w dziuplach ciemnieją futerka
w ciszy poranków wiosny szuka bliskość

[Leon Gutner]

Pyszniaście Colettowo.
Rad jestem czytając takie wiersze .

Z przyjemnością L.G.

[Tomasz Kowalczyk]

Jak miło Ciebie znów poczytać! Zawsze przychodzisz z pięknymi wierszami. Tak jest i tym razem...

Pozdrawiam

[cortessa]

Przeczytałam wiersz, ale jest on jednym z wielu o wspomnianej tematyce. Zabrakło pazurka, który wyrzeźbiłby niepowtarzalny ślad ciekawą poezją.

[Pranda]

Gładkie rymy, wersy jak po sznurku, jednak poetyckość wiersza - jego oryginalne przesłanie - pozostawia nieco do życzenia. Pozdrawiam

[Krystyna Morawska]

Nie potrafię zbratać się z jesienią, dlatego mój wiersz o jesieni straszył chłodem, ale Ty pośród gałęzi widzisz tyle pięknych rzeczy, wręcz zapachniało wiosną. Serdeczności.

[Mariusz]

Pięknie namalowane... musiałem spojrzeć przez okno... i było prawie tak, jak napisałaś. Pozdrawiam serdecznie.