Forum literackie Ogród Ciszy

wymykają się dni
niczym jaskółki z kadru

i zostajemy
z pustym niebem

Można też spojrzeć "tam", Wiesiu. Treść puenty zależy tylko od nas. Pozdrawiam serdecznie.

Refleksja w sam raz na jesienie
Pozdrawiam

Ładna myśl.

Wymykają się dni, ale idą do nieba wypełnione naszym życiem. Treść pustego nieba została zapisana atramentem sympatycznym. Spisane będą czyny i rozmowy...
Spójna miniatura o wyrazistej puencie. Pięknie...

Pozdrawiam

Mariuszu, ucieszyła mnie Twoja obecność :), cóż napisać, można spojrzeć na wiele sposobów...

Haniu - jesień już..., dziękuję za chwilę :)

Felicjo- dziękuję i pozdrawiam :)

Tomku - dziękuję za piękny komentarz:)
Pozdrawiam

Zatrzymał, kiedy nic nie wiemy, wiemy wszystko.

Dziękuję, Wilgo za zatrzymanie i ciekawą myśl, kto wie czy tak właśnie nie jest...

Pozostało mi uczucie niedosytu... Chyba zabrakło dla mnie wiążącej puenty, ostatniego, wyrazistego wersu.

Cortesso - dziękuję za pozostawione słowa, z którymi bardzo się liczę, i chyba z dwa dni zastanawiałam się nad nimi...jednak w tej miniaturce nie potrafię już nic zmienić, wydaje mi się "domknięta'.
Pozdrawiam:)

Tak niewiele słów, a taka siła rażenia...
Niesamowita miniatura, Wiesiu!
To puste niebo (pełne przecież po brzegi), to coś, czego zawsze mi brakowało i brakuje wśród blokowisk...
Moje "tu" odeszło pewnie na zawsze, ale wciąż mam wspomnienia.

Wiesiu jest refleksja. Symbol jaskółki jasno określa co tutaj ulatuje. Puste niebo bardzo sugestywne, aż chciałoby się poczuć więcej, dlatego zgodzę się z Cortessą, też odczuwam niedosyt. To oczywiście nie umniejsza wartości miniatury, ani jej wymowy. Pozdrawiam serdecznie

Vesper, Księżycowa - serdecznie dziękuję