Forum literackie Ogród Ciszy

Wnosisz do domu październik,
z niskimi zachodami słońca wciąż jest to życzliwy miesiąc,
tylko wśród sójek popłoch przed rozstaniem.

Zamiast czarnego klucza do nieba
zauważamy próby porzucenia piór
i bratania się z myszami.

Zapewniasz o powrocie rozgrzanych poranków,
wystarczy uzbroić się w puch.
Na pocieszenie stawiasz dwa dęby w ogrodzie.

Każda pora roku budzi w nas nastroje. Tylko w jednej z nich jest gorąco, wszystkie inne są ciepłe. Nawet zima...
Druga strofa jakby mniej liryczna...

Pozdrawiam

Ładny, nastrojowy wiersz. Czytanie lekko zakłóca trochę dziennikarski zwrot w drugiej strofie... ale to może tylko moje odczucie. Pozdrawiam serdecznie.

Na jesiennych ścieżkach łatwo się pogubić, ale i odnaleźć dzięki zostawianym śladom...Ładne zamyślenie

Tomku, dziękuję za delikatna sugestię. Zatem drobna poprawka. Może będzie lepiej
Pozdrawiam

Mariuszu, skoro obydwaj z Tomkiem uważacie podobnie, coś chyba jest na rzeczy. Dziękuję i pozdrawiam

Wiesiu, dziękuję.
Pozdrawiam

Październik to taka ostatnia deska ratunku przed tym, co nieuniknione - przed zimą... Ładny wiersz. Pozdrawiam

Pamiętam wersję pierwotną - chodzi o drugą strofę. Jest na pewno lepiej, ale niech w ostatecznym kształcie sporna zwrotka dorówna jakością "sąsiadkom".

Pranda, dziękuję.
Pozdrawiam

Cortesso, dziękuję za słowa.
Pozdrawiam

Wszystkich, którzy będą czytać wiersz bądź czytają właśnie, informuję, że dodałam do drugiej części pierwszy wers. Tyle dzisiaj widziałam czarnych kluczy na niebie, że mnie naszło.
Serdecznie pozdrawiam

Czytałam pierwotną wersję i choć poruszyły mnie w niej te "próby samobójcze", teraz chyba rzeczywiście jest lepiej. Piękny tekst, Haniu

Wydaje mi się tylko, że trzeci wers drugiej strofy powinien zaczynać się od małej litery. Tak byłoby konsekwentnie, patrząc na całość tekstu. To oczywiście bzdura, ale musiałam napisać...

Vesper, dziękuję. Jasne, że powinno być małe i, już poprawiam.
Pozdrawiam

Wiersz bardzo ładny, zwłaszcza pierwsza i ostatnia strofa, puenta. Natomiast druga cząstka, choć jak piszesz Haniu już poprawiona, nadal nie daje mi spokoju, odstaje.
Co powiesz na usunięcie czasownika w drugim wersie?

Hanna L. pisze: ↑czw 21 paź, 2021 Zamiast czarnego klucza do nieba
zauważamy próby porzucenia piór
i bratania się z myszami.

Po pierwsze rymuje się z myszami, co dość wyraźnie słychać, a po drugie, przez ów czasownik strofa wybrzmiewa bardzo poważnie, jakoś tak oficjalnie, na dystans. O wiele bardziej lirycznie, poetycko brzmi bez słowa zauważamy. Serdeczności