* T K Autoportret z drzazgą

[Latima]

Nie czas na porównania. Mężczyzna i kobieta
niosą kamienie, które spadają równolegle
w zieloną dolinę. Ten moment pozwala odetchnąć.
Ona wie, co za szczytem, poznała krainę,
w której owce pasą się obok lwów. Mały
strumień wystarczył na oddzielenie. On
chciałby pewności, ale musi toczyć codzienność
tak, jakby nie było horyzontu. Uginają się obolałe
plecy, palce krwawią, tylko stopy
odciskają ślad. Zapis historii człowieka.

Wyśmiewane porozumienie pozazmysłowe
pozwala Eskimosom przekazywać wezwanie.

Połączeni ciężarem - idą

[Tomasz Kowalczyk]

Najpiękniej dziękuję, Latimo!

[Latima]

to ja przede wszystkim dziękuję! Nie znalazłam innego godnego prezentu, La

[cortessa]

Znam wiersze Tomka pochodzące z tego tomiku, znam Autora, i po prostu myślę, że sobie zasłużył na tak piękną refleksję.

[Wiesława Ptaszyk]

Piękne poetyckie nawiązanie, La do pięknych wierszy Tomka, jego nowego tomiku

[księżycowa]

Piękny wiersz, piękny prezent. Gratuluję pomysłu i wykonania La
Gratuluję Wam obojgu

[Liliana1]

Z podziwem, La

[Pranda]

Gratuluję Tomaszowi - na tak piękny wiersz trzeba sobie naprawdę zasłużyć. Pozdrawiam