daleka senna Waikiki *

[Vesper]

utulam cię do snu wyobraźnią
i każdej nocy tęsknię

jesteś głosem którego nie poznam
nieistniejącym ciepłem dłoni
poruszeniem w sercu jakby ktoś nóż
obracał ciągle

pożarła mnie czerń
najdroższe
nim zapragnęłam
że będziesz

co dzień ginę bez śladu
jałowa jak piaski pustyni
co noc nucę ci kołysanki
maleńkie tulę w ramionach

jesteś mgłą a ja mrokiem
gdy się rozpływasz
gęstnieję

potem budzę się martwa
kamień rzucony gdziekolwiek

niekobieta


* Melania Fogelbaum *** (Nie miałaś oczu błękitnych ni złotych)

[Latima]

wiersz - krzyk. Trochę się czepnę. Przyjrzałabym się roli zaimków, patrz:
do snu cię utulam wyobraźnią
i każdej nocy tęsknię bardziej, a gdyby bez cię? itd.


jesteś tym głosem którego nie poznam, czy konieczne - tym?

Nieco dalej przechodzisz do rodzaju nijakiego- " najdroższe" , przeniosłabym do następnego wersu, jako rodzaj apostrofy, więc 1 wyraz w 1 wersie.
Wiem, te wycinki zaburzą rytm, ale w krzyku stopują tempo.
Koda z "niekobietą" mnie się podoba, taka żółć , która się wylała....., La

[Tomasz Kowalczyk]

do snu cię utulam wyobraźnią
i każdej nocy tęsknię bardziej
W pierwszym wersie usunąłbym wytłuszczony narzędnik.
coraz bardziej

jesteś tym głosem którego nie poznam
nieistniejącym ciepłem dłoni
poruszeniem w sercu jakby ktoś nóż
obracał ciągle
taki żal we mnie
Pozbyłbym się ostatniego wersu w tej strofie. Jest zbyt dosłowny.

jesteś mgłą a ja mrokiem
gdy się rozpływasz
gęstnieję

potem się budzę martwa
kamień rzucony gdziekolwiek

niekobieta
Końcowy fragment jest dla mnie najpiękniejszy.

Pozdrawiam

[Leon Gutner]

Znam smak tej czerni dlatego doceniam i z przyjemnością wiersz odbieram.

Z uszanowaniem L.G.

[Krystyna Morawska]

Vesper,
pozwól bym i ja to poczuła.

[cortessa]

Utwór czyta się trochę "chropawo". Warto zastanowić się nad jego "wygładzeniem", zwłaszcza że poprzednicy Latima i Tomek zasugerowali pewne korekty. Od siebie dodam, że warto zwrócić również uwagę na odpowiedni szyk.

[felicja]

Moim zdaniem melodia dwóch pierwszych wersów nie pasuje do całej reszty, coś bym w nich zmieniła. Ale i tak wiersz jest dla mnie przejmujący.

[Vesper]

Dziękuję za spostrzeżenia i pozostawione słowa

[Wiesława Ptaszyk]

Końcowe strofy, zaznaczone przez Tomka, i dla mnie są najpiękniejsze

[Liliana1]

Poruszający wiersz. Pozostaję w zadumie.

[Vesper]

Wiesiu, Liliano - dziękuję, że jesteście i czytacie.

[ćma]

Wiersz dotyka bardzo głęboko. Wzrusza swym bolesnym pięknem. Nawiązanie do poezji Melanii Fogelbaum nadaje cierpieniu dodatkowy wymiar. Wielki szacunek za przywołanie tej postaci. Nie znałam wcześniej jej twórczości, a teraz wiem, że jej senna Waikiki i maleńki koboldzi kapturek tej, która nie miała oczu błękitnych ni złotych już ze mną zostaną.
Dziękuję za Twój piękny wiersz i piękne wspomnienie