Migotania

 Moderator: Tomasz Kowalczyk

ODPOWIEDZ
czarnowidz
Posty: 173
Rejestracja: pn 25 maja, 2015

Post autor: czarnowidz »

Co z tego, że wszystko przypadkowe,
Polak mądry po szkodzie, święci
mają swoją świętość i nie po drodze
im z tłumem. Co z tego, że wódka drożeje,

a bunt rozejdzie w kościach, wszystkim
wesołych świąt, fotoplastikon na pocieszenie.
Co z tego, że piszę chujowe wiersze, przed snem
planeta nabiera barw i mieni się zbędność.
Mimochodem...
Awatar użytkownika
Tomasz Kowalczyk
Administrator
Posty: 4434
Rejestracja: wt 10 cze, 2014

Post autor: Tomasz Kowalczyk »

Tym razem rozmijam się z Twoim wierszem. Zawahało mną powiedzenie z pierwszej strofy. Zbyt banalne do poezji...

Pozdrawiam
Każdy jest kowalem własnego losu. Nie każdy Kowalczykiem.
księżycowa
Posty: 832
Rejestracja: ndz 14 lut, 2016

Post autor: księżycowa »

Napisane mocno, dosadnie, jednak to gorzki wiersz. Migotania jako zestaw różnych wrażeń i emocji, tak czytam. Z jednej strony luz, chłodne podejście, zobojętnienie, z drugiej te ubarwienia, pozorne koloryty, które wprowadzają niepokój. Przeczytał się. Pozdrawiam.
"Każdy człowiek jest jak księżyc. Ma swoją drugą stronę, której nie pokazuje nikomu"
Awatar użytkownika
Pranda
Posty: 277
Rejestracja: ndz 13 gru, 2009
Lokalizacja: Warszawa

Post autor: Pranda »

Inny dobór słownictwa niż w Twoich dotychczasowych wierszach - chyba mniej staranny. Nie do końca została zachowana spójność - ale to tylko moja interpretacja. Pozdrawiam
Awatar użytkownika
Vesper
Posty: 1792
Rejestracja: ndz 31 maja, 2020
Lokalizacja: bardo

Post autor: Vesper »

Wydawać by się mogło, że podmiotowi lirycznemu jest wszystko jedno. Znam tę pozorną obojętność, ten marazm i chwile tuż przed snem, gdy wszystko na ułamek sekundy mieni się kolorami... i zbędnością.
A "chujowe wiersze" to jednak sprawa mocno dyskusyjna.

Ciężkostrawny tekst, ale dzięki temu zostaje w głowie.