Pasaże

[Hanna L.]

Coraz częściej widujemy listopad obsypany kwiatami,
ma kolory dalii i niskiego słońca,
które zdejmujesz z drzewa nad ranem.

Przejście na drugi brzeg jesieni wydaje się prostsze. Pozornie.
Gdy mróz sięgnie wysoko ponad kostki,
nie obejdzie się bez histerii.

Robisz z piór koło ratunkowe,
wystarczy, byś dmuchnął.

[Tomasz Kowalczyk]

ma kolor dalii i niskiego słońca,

Napisałbym: kolory
Listopad jak kwiecień-plecień.
Z przyjemnością przeczytałem Twój wiersz, Haniu...

Pozdrawiam

[Hanna L.]

Tomku, teraz też napisałabym: kolory, ale pisząc wiersz byłam zafiksowana na jednym kolorze, tym z mojego ogrodu, nawet była opcja: kolor fioletowych dalii, a przecież dalie są, wiadomo. Dziękuję.
Pozdrawiam

[Leon Gutner]

Leo się uczy takiego pisania ale to co tutaj przeczytałem jest świetne.

Z uszanowaniem L.G.

[cortessa]

W zasadzie powinnam nie lubić Twojego wiersza, ponieważ nie darzę sympatią utworów okazjonalnych. Alu tutaj, u Ciebie, czynię wyjątek, bo wiersz napisałaś z ciekawym pomysłem.

[Liliana1]

Pięknie, Hanno!

[Hanna L.]

Leonie, dziękuję.
Pozdrawiam

[Hanna L.]

Cortesso, dziękuję.
Pozdrawiam

[Hanna L.]

Liliano, dziękuję.
Pozdrawiam

[ćma]

Zamyśliłam się nad "przejściem na drugi brzeg jesieni". Czy jest łatwiej, gdy kwitną dalie i świeci słońce? A może wprost przeciwnie? Twój piękny wiersz skłania do refleksji.
Pozdrowienia

[Pranda]

I mnie spodobał się Twój wiersz. Niebanalna, jesienna refleksja. Pozdrawiam

[Hanna L.]

Ćmo, dziękuję za słowa.
Pozdrawiam

[Hanna L.]

Prando, miło, że spodobał Ci się wiersz.
Pozdrawiam

[Krystyna Morawska]

Sporo tu symboli i odwołań - w tak na pozór spokojnym wierszu.

[księżycowa]

Witaj Haniu.

Ciekawy utwór, bo niejednoznaczny. Już od samego początku bardzo delikatnie prowadzisz wiersz, to słońce zdejmowane z drzewa nad ranem, naprawdę ładne, liryczne.
Przejście na drugi brzeg jesieni, niezwykle frapujące.
No i puenta; z jednej strony subtelna, delikatna, stanowiąca niemal poczucie bezpieczeństwa
(koło ratunkowe) a jednak sugestywnie obrazująca ulotność.
Ech te pozory... Świetnie to przedstawiłaś. Pozdrawiam.