Tam, gdzie...

[Colett]

gdzie czerwień głogu, zieleń świerku
i śniegu biel splatają czar,
tam mało dłoni, słychać świętuj
i świerszcz, co za kominem gra

gdzie w oku błysk, choć łzy wciąż płyną
i czysty obrus w każdy czas,
tam smutku cień gdzieś pod drabiną
i ogień znowu, choć już gasł,

gdzie siano w butach i w paśniku
i słoje, z których pachniał miód,
tam znane ciepło, zwykłe przytul
nim zwabi cię kolejna z dróg

gdzie ma znaczenie krzyż nad progiem
i niech się stanie w ciszy brzmi,
tam odnajdujesz słowa proste
i pamiętane sprzed lat sny

gdzie czerwień głogu, zieleń świerku
i śniegu biel splatają czar,
z opłatkiem czekam, częściej wstępuj
zostaw za sobą dawny żal

[Leon Gutner]

Póki co Leon zostawia ślad wierząc że ma to większe znaczenie niż żal.
Colettowo a więc dla Leona przyjemnie jak zawsze i od zawsze.

Z przyjemnością L.G.

[Pranda]

Jeden z setek wierszy napisanych o zbliżających się świętach. Nie da się go zapamiętać - niczym się nie wyróżnia z masy. Pozdrawiam

[Colett]

Prando, nie pretenduję do Nobla. Ilu czytelników, tyle odbiorów. Jednak z jednym się nie zgodzę. Wyróżnia się.
Jest mój. Pozdrawiam.

[cortessa]

Jednak z jednym się nie zgodzę. Wyróżnia się.
Jest mój.

Jednak ważniejszy jest osąd czytelników, niż (dobre) samopoczucie autorki.

[Mariusz]

... a ja sobie poczytałem i zamyśliłem się, nie pierwszy i nie ostatni raz... Pozdrawiam serdecznie.