Faceboton 7

[Leon Gutner]

Najsłabiej wychodzą pożegnania.
Takie których nigdy nie było. Po setkach
listów ostatni wysłany mailem to nawet
nie wiersz. Innych interakcji brak.
Spojrzenia w oczy. Podania ręki.
Bo i po co brudzić sumienie. Ciężki plecak
przydaje się tylko w górach. Nowa droga
pozornie wiedzie w dół.

Lekcje o odpowiedzialności i tchórzostwie.
Pedagogiem jak policjantem jest się zawsze.
Nawet w miłości. Zamydlone oczy najwięcej mówią
o zamydlonych oczach. Słowa jak rok szkolny
mają ustalony program. Poetom nie przystoi tak kończyć.
A jednak. Zakochani w zdaniach milczą jak najgłośniej.
Przecież wszystko jasne. Wyjaśnione. Rozegrane.

Najtrudniej zmazać miłość kiedy musisz.
Nie wystarczy kilka świetnych wierszy. Emocje
to wdzięczna ofiara. Jeśli wybaczysz może się udać.
On jeszcze nie wie że nie będzie miał szans.

Ona jest już zbyt blisko.

[Małgorzata]

Widzę, że powstaje cały cykl o relacjach wirtualnych, które tylko z pozoru są łatwe. Ten fragment trafia najcelniej:

Najtrudniej zmazać miłość kiedy musisz.
Nie wystarczy kilka świetnych wierszy. Emocje
to wdzięczna ofiara.

Pozdrawiam, Leonie :)

[Tomasz Kowalczyk]

Do mnie również najsilniej przemówiła pierwsza strofa.
Ale i fragmenty innych cząstek wysyłają mocne przesłanie, jak np.

Poetom nie przystoi tak kończyć.

Pozdrawiam

[Leon Gutner]

Małgorzato, Tomku , bardzo wam dziękuję za refleksję czas i łagodność.

Z ukłonami L.G.

[Krystyna Morawska]

Kiedy przestaję rozumieć, patrzę na rzekę - ona wszystko uniesie, bo nie ma wyboru. Piękny wiersz Leo.

[maybe]

Z przyjemnością czytam "białego" Leona

[Leon Gutner]

Rzeka nie ma wyboru ... tak.

Dziękuję Wilgo i May.
Gościć was tutaj to wielki zaszczyt.

Z uszanowaniem L.G.

[Liliana]

Kolejny wiersz cyklu. Bardzo ciekawie.

[Mariusz]

Kolejny Twój wiersz, który przyciąga uwagę na dłużej. Najbardziej ostatnia część, chyba dlatego, że podsumowuje bardzo ciekawe przemyślenia. Pozdrawiam serdecznie.

[Leon Gutner]

Li - dziękuję za twoją ciekawość.
I tobie Mariuszu dziękuję za twoją uwagę.

Z ukłonami L.G.

[ćma]

Dobrze się czytało:) Najbardziej podoba mi się ten fragment z plecakiem oraz:
Poetom nie przystoi tak kończyć. A jednak. Zakochani w zdaniach milczą jak najgłośniej.

[Leon Gutner]

Dziękuję Ćmo.

Z uszanowaniem L.G.

[Irena]

Najsłabiej wychodzą pożegnania...........Ona jest już zbyt blisko.

Ona, jak każda rana jest zawsze zbyt blisko.
Tak mi się pokojarzyło z dzieckiem, które boleśnie zdarło kolana, płacze bo boli, wszyscy mu współczują, dmuchają na te rozdrapane kolana.
No to pokrzywdzony nawet kiedy już się podgoiły, jeszcze popłakuje, wspominając, że to był w sumie słodki ból, bo miał kogoś blisko., kto pocieszył i przytulił.
Przytulam więc Twojego peela i życzę mu z serducha, aby już nie rozdrapywał, bo znów zaboli.
Wiesz, jak to u Ciebie, świetny.


Serdeczności....................................Ir

[Leon Gutner]

Peel dziękuje Irenie za życzenia a autor za czytanie refleksję i serdeczności.

Z uszanowaniem L.G.

[Vesper]

Najsłabiej wychodzą pożegnania.
Takie których nigdy nie było.

Wiele długich lat zajęło mi uporanie się z takim pożegnaniem, którego nie było...
Setki pytań, miliony zarzutów wobec samej siebie. Ciągłe analizowanie bez końca tamtej (jak się dopiero potem okazało) ostatniej rozmowy, ostatniego spojrzenia, dotyku...
Potem nigdy nie jest się już sobą... Potem nic już nie jest takie, jak dawniej. Ale słońce wciąż wstaje i zachodzi, zmieniają się pory roku, świat nie umiera wraz z nami. A z czasem wszystko boli inaczej. Da się żyć. Choć nie wiem, czy to dobrze...

Najtrudniej zmazać miłość kiedy musisz.
Nie wystarczy kilka świetnych wierszy. Emocje
to wdzięczna ofiara. Jeśli wybaczysz może się udać.

Tak, przebaczenie to klucz. I wcale nie trzeba zmazywać miłości. Bo to by znaczyło, że jej nigdy nie było. A to nieprawda!
Emocje to na każdym polu idealna ofiara. Bezbronna. Ale może czasem ktoś nie ma wyboru? A jeśli kochamy, to przecież chcemy tylko jednego: by ta osoba była szczęśliwa. Niezależnie, jak bardzo nas zraniła...