Wielkie entre

[Latima]

Tezeuszu, wiedziałam, że się spóźnisz,
od zawsze myślałeś o sławie i nagrodzie.
Krzyk nie docierał do twoich uszu,
gdy kobiety wbiegały do labiryntu
i w ciemnościach drżały od pomruku potwora.
Pod nogami chrzęściły kości pomordowanych.


Wyszedłeś dzięki mnie,
ale nie sądź, że zapomnę o zwłoce.

Mówisz, że śmieszą cię stare mity, niczego nie uczą.
Ja jestem pamięcią, przeszłe dzieje zapisałam
na murach Warszawy, korze przestrzelonych drzew.

Zranione miasto nie udzieliło odpowiedzi
- bohater czy morderca

[korneło]

No, Niemcom nie całkiem udało się zrewanżować Ruskim za zgodę i bezczynność przy rzezi Warszawy.
Wiem, wiersz nie o tym

[Krystyna Morawska]

Moje pytanie brzmi: z kim można go porównać? Wiemy, że każde żelazo stopi się w ogniu, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z ogniem choroby. Trzeba uwolnić miasto od jadowitych stworów. Przecież pamiętamy jaki był bieg życia po wyzwoleniu. Obyśmy nigdy nie byli opuszczeni i jeszcze te wahania... Bardzo niepokojący wiersz, bardzo.

[Tomasz Kowalczyk]

Twój ulubiony motyw powraca we współczesnej szacie.
Z wielką przyjemnością czytam takie wiersze.

Pozdrawiam

[Pranda]

Odniesienia starożytne są prześwietne. Twoja wielka umiejętność to udane wprzęgnięcie tych motywów w teraźniejszość. pozdrawiam

[ćma]

"Bohater czy morderca" - czasem linia podziału jest bardzo cienka. Mądrze i ciekawie

[Vesper]

Byłoby prościej, gdyby świat był czarno-biały. Ale nie jest...
Obawiam się, że w rzeczywistości, którą stworzyliśmy można być jednocześnie i bohaterem, i mordercą. Czasem nie sposób jednoznacznie rozstrzygnąć.

[cortessa]

Niezwykle poruszający utwór! Dziękuję, Latimo!

[Wiesława Ptaszyk]

Bardzo zaintrygował mnie Twój wiersz, Latimo! Dla jednych bohater, dla innych morderca...jakie to ciągle aktualne.

[Mariusz]

Zranione miasto, to cierpiący ludzie. Oni nie zapominają, a historia uczy, że wnioski rozpływają się po kościach. Pozdrawiam serdecznie.