jak zostać

[Colett]

jak zostać gdy ciebie już nie ma
jak wierzyć że jesteś choć pustka
wśród kurzu co osiadł na kredkach
do jutra

jak patrzeć nie widząc już wcale
jak tęsknić choć wiatr myśli rozwiał,
znów kłamstwa wymieniać na prawdę
beztroska

jak wyśnić gdy zamki wciąż z piasku
grać z tęczą choć brak jej kolorów
przeganiać precz smutek dla żartu
z pozoru

jak zostać wbrew sobie bez ciebie
wśród ścian których biel już nie koi
gdzieś tam odpowiedzią jest - nie wiem
nie dzwonisz


***

nie umiem pożegnać cię dzisiaj
bezmyślność na twarzy codziennie
jest maską na pozór rozkwitam
bez ciebie

[Hanna L.]

Pięknie
Pozdrawiam

[Leon Gutner]

I forma miodna i Colett w najlepszej formie.
Sama przyjemność czytania.

Z uszanowaniem L.G.

[Krystyna Morawska]

Tęsknimy za tym co było i czego nigdy nie było. A wiersz przepiękny.

[Pranda]

Biel nigdy mnie nie koiła. Tak pewnie jest też i z Twoim bohaterem. Budulcem do naszego życia jest przede wszystkim piasek. Kohelet mógłby coś powiedzieć na ten temat... pozdrawiam

[cortessa]

Ładne rymy, ale każde z osobna. Całość jest dla mnie zaledwie poprawna.