Faceboton 14

[Leon Gutner]

Jest już przeszłością. Małym przystankiem.
Zamazywany wiejskim powietrzem.
Obecnością nowego. Bardziej tutaj niż tam.

Kuszeniu domów ogrodów i widoków sprosta niewielu.
Może to zapach wolności. Tej której i tak w końcu
pozbawia. A może teraz myśli pasują do siebie najbardziej.

Poszło szybko. Jak pielęgniarce kiedy
prawie bezboleśnie wbija igłę. Pobiera krew.
Strach tylko do momentu ukłucia. W końcu czuje je co miesiąc.
Mgliście. Prawie niewidzialnie jak myśl.

Należy właśnie tak. Żeby nie liczyć strat.
Są gorsze niż śmierć. Trzeba z nimi żyć.
Dlatego dobrze robi malowanie na siwo.
Sadzenie kwiatów w doniczkach. Upychanie
pod taflami jezior. Wyszukiwanie nowych ścieżek
wśród dobrze znanych gór.

Teraz przemierza inną drogę.
Nie będzie szybkim samolotem
albo znośnym pociągiem. Odnalazł.
Zmienił kurs. Dojrzewa w nowym można.

Nikt nie czeka na przystanku z nieczytelnym
rozkładem jazdy.

[Hanna L.]

Z wielką przyjemnością przeczytałam, Leonie
Pozdrawiam

[Leon Gutner]

Z wielką przyjemnością dziękuję Hann.

Z uszanowaniem L.G.

[Mariusz]

Można by powiedzieć, że nasze życie jest takim mglistym ukłuciem, doświadczanym co jakiś czas. Sporo ciekawych obrazów namalowałeś tym wierszem Leonie. Mała literówka się wkradła w trzeciej strofie. Pozdrawiam serdecznie.

[Leon Gutner]

Całkiem przejrzyście dziękuję ci Mariuszu za wizytę i refleksję. Literówkę poprawiono.

Pozdrawiam L.G.

[Tomasz Kowalczyk]

Pytanie: co to znaczy "przeszłość"? Wiele jest interpretacji, ale wszystkie jej wyznaczniki muszą mieć świadomość, że nie da się tej treści całkowicie wymazać ze świadomości, która - czy tego chcemy czy też nie - w jakiś sposób kształtuje nasze myślenie i (nie)stety postępowanie. Oby wyszukiwanie nowych ścieżek odbywało się bez takiego negatywnego wpływu...

Pozdrawiam

[Leon Gutner]

Odpowiedź: Nie da się określić przeszłości bowiem ona nie istnieje. Istniała kiedy się działa. Teraz to już tylko jakiś zapis w czasie. Albo w pamięci. Ludzie popełniają te same błędy i robią to samo oczekując innych rezultatów. Każdy musi sam wypracować sposób na to, aby zapisy w czasie nie wpływały na nowe ścieżki. Zaniechanie w tej sprawie to igranie z własnymi emocjami.

Wiersze pomagają o tym pamiętać.

Z podziękowaniem L.G.

[Wiesława Ptaszyk]

Od przeszłości nie da się do końca odciąć, ale może i nie należy, z tego co było też można czerpać, byle całkiem nie przysłoniła tego co teraz...choćby w tej chwili, krople ciepłego deszczu spadają na taras, miło nie nie patrzeć.
Zatrzymałam się z przyjemnością przy Twoim wierszu, Leonie. Pozdrawiam

[Leon Gutner]

Z przyjemnością dziękuję i kroplami deszczu pozdrawiam.

Z uszanowaniem L.G.

[ćma]

Rozkłady jazdy nie zawsze są czytelne i zdarza się, że nikt nie czeka na przystanku. Samo życie

[Leon Gutner]

Dziękuję Ćmo.

Z uszanowaniem L.G.

[maybe]

Kolejny obrazek z życia, pięknie i interesująco "namalowany". Zadziwiasz Leo.

[Leon Gutner]

Powoli, krok po kroku do przodu May.
Dziękuję.

Z uszanowaniem L.G.

[Vesper]

Żeby nie liczyć strat. - właśnie o to chodzi! Tego uczymy się całe życie, choć nie zawsze skutecznie...
Piękny wiersz o dojrzewaniu! O wytyczaniu nowych szlaków. O odnajdowaniu siebie.
Cudownie utkana opowieść, pełna nostalgii, ale i nadziei: to, że nikt nie czeka na przystanku, nie oznacza, że tak będzie zawsze. To tylko jedna z wielu stacji, na których przyjdzie nam wysiąść...

[Leon Gutner]

Dziękuję Ves za bezcenne refleksje.

Z uszanowaniem L.G.