Forum literackie Ogród Ciszy

powietrze gęstnieje słonością łez
pustka szeroko rozwiera ramiona

małe bąbelki tlenu wypływając
pękają na zawsze

patrzysz intensywnie oczami owada
jakbym była już daleko stąd
tam skąd się nie wraca

jestem uwięziona w klatce żeber
którą unosi respirator

każdy zakładnik odzyskuje kiedyś wolność
bywa że nie tą wymarzoną która pyli się
puchem dmuchawca

wyciągasz ramię jakbym była cennym łupem
tuż przed zatonięciem podejmujesz ku życiu łódką dłoni

Znalazłem tutaj coś dla siebie.

Z ciekawostną przyjemnością L.G.

Od dłuższego czasu boję się czytać Twoje wiersze. Ale Ty piszesz prawdę - może dlatego...

Pozdrawiam

Kiedy nas zawołają, to nie wiem, czy chciałabym czuwać. Trudny temat, od którego nie wolno uciekać. Dobrze, że piszesz. Pozdrawiam.

Niezwykle sugestywny wiersz. Jeden z tych, których się nie zapomina.

Leon Gutner pisze: ↑czw 25 sie, 2022 Znalazłem tutaj coś dla siebie.

Z ciekawostną przyjemnością L.G.

To miłe.

Pozdrawiam :)

Tomasz Kowalczyk pisze: ↑czw 25 sie, 2022 Od dłuższego czasu boję się czytać Twoje wiersze. Ale Ty piszesz prawdę - może dlatego...

Pozdrawiam

Nie ma się czego bać...a raczej przyzwyczajać, aby się później nie bać.


Serdeczności.............................................................................Ir

Podejmujesz trudne tematy, Irenko, i umiesz dać im odpowiednie słowa. Podziwiam

wilga pisze: ↑sob 27 sie, 2022 Kiedy nas zawołają, to nie wiem, czy chciałabym czuwać. Trudny temat, od którego nie wolno uciekać. Dobrze, że piszesz. Pozdrawiam.

Dziękuję za czytanie i słowo.


Serdeczności posyłam..................................Ir

Vesper pisze: ↑ndz 04 wrz, 2022 Niezwykle sugestywny wiersz. Jeden z tych, których się nie zapomina.

Dziękuję za czytanie i słowo.

Serdecznie pozdrawiam

Liliana pisze: ↑pn 12 wrz, 2022 Podejmujesz trudne tematy, Irenko, i umiesz dać im odpowiednie słowa. Podziwiam

No jakoś tak ostatnio..........

Pozdrawiam serdecznie................................................Ir