gdybyś mógł spojrzeć w moją duszę
Moderator: Tomasz Kowalczyk
jestem jak wymarłe miasto
w ruinach domów mieszka tylko pustka
choć mury śnią jeszcze o dawnych chwilach
chcą wierzyć w ocalenie
tak bardzo pragną
by ludzka ręka znów je dotknęła
opatrzyła wyłomy w których wyje wiatr
kiedyś tętniły marzeniami
rodziło się w nich i umierało życie
mieściły w sobie skarb
były ważne
skończyło się
i tylko czasem budzi je z odrętwienia promień słońca
skrzydło ptaka muskające dziurawy dach
pieszczota deszczu na resztkach wybitej szyby
wtedy przez moment znów są
pełne nadziei
złudnej
to tylko zapomniane ruiny
w wymarłym mieście
nikt już nie usłyszy krzyku ich samotnych ścian
nie przyjdzie by na powrót uczynić
domami
będą umierać jeszcze wiele lat
nim rozsypią się w proch
patrzysz na moje ciało
i nie wiesz
jestem jak wymarłe miasto
w ruinach domów mieszka tylko pustka
choć mury śnią jeszcze o dawnych chwilach
chcą wierzyć w ocalenie
tak bardzo pragną
by ludzka ręka znów je dotknęła
opatrzyła wyłomy w których wyje wiatr
kiedyś tętniły marzeniami
rodziło się w nich i umierało życie
mieściły w sobie skarb
były ważne
skończyło się
i tylko czasem budzi je z odrętwienia promień słońca
skrzydło ptaka muskające dziurawy dach
pieszczota deszczu na resztkach wybitej szyby
wtedy przez moment znów są
pełne nadziei
złudnej
to tylko zapomniane ruiny
w wymarłym mieście
nikt już nie usłyszy krzyku ich samotnych ścian
nie przyjdzie by na powrót uczynić
domami
będą umierać jeszcze wiele lat
nim rozsypią się w proch
patrzysz na moje ciało
i nie wiesz
jestem jak wymarłe miasto
"Nic nie jest stracone, skończone też nie, gdy droga przed tobą, a sam jesteś w tle". Bardzo czarny wiersz. " Chcą wierzyć w ocalenie". Jak "stary Ikar, co już nieraz w dół runął" wiem, że skoro jest choć ziarenko tej wiary, zakiełkuje. Mówię z doświadczenia. Serdeczności ślę.
outsider najmocniej czuje
że świat to boży spektakl
pomazany
że świat to boży spektakl
pomazany
- Leon Gutner
- Posty: 7875
- Rejestracja: czw 15 kwie, 2010
- Lokalizacja: Olsztyn
- Kontakt:
Czarnym myślom doskonale w czarnych wierszach.
To dla nich najlepsze miejsce.
Niech się tutaj w proch rozsypują.
Bo miasto nigdy nie jest wymarłe do końca
Zawsze coś gdzieś tam mieszka.
Z uszanowaniem L.G.
To dla nich najlepsze miejsce.
Niech się tutaj w proch rozsypują.
Bo miasto nigdy nie jest wymarłe do końca
Zawsze coś gdzieś tam mieszka.
Z uszanowaniem L.G.
" Każdy dzień to takie małe życie "
- Tomasz Kowalczyk
- Administrator
- Posty: 4448
- Rejestracja: wt 10 cze, 2014
Przerażająca puenta. Tak bardzo Ci chciałbym powiedzieć, że to nieprawda...
Pozdrawiam
Pozdrawiam
Każdy jest kowalem własnego losu. Nie każdy Kowalczykiem.
- Krystyna Morawska
- Posty: 1448
- Rejestracja: czw 04 cze, 2020
- Lokalizacja: Toruń
Czasami myślę, że wielu rzeczy pozbawiamy się sami. Nie rozumiemy siebie, skazując na ciszę. Gdy życie wali się w gruzy, często rodzi się z tego coś nowego. Ruiny można też bronić/obronić, a Ty stworzyłaś na nich dobry wiersz, w którym jest mądrość i smutek.
- żeby sędzia nie zaznał radości w sądzeniu -
Dziękuję za każde Wasze słowo
Wymarłe miasta istnieją naprawdę - na samym Dolnym Śląsku jest ich co najmniej 6. Jednym z najbardziej upiornych na świecie jest oczywiście Prypeć. Stały się martwe za sprawą ludzi i tak też bywa z czyjąś duszą - potem nie tak łatwo ją wskrzesić, czasem to wręcz niemożliwe. Tak, jak niemożliwe okazuje się zaludnienie wymarłych miast...
Wymarłe miasta istnieją naprawdę - na samym Dolnym Śląsku jest ich co najmniej 6. Jednym z najbardziej upiornych na świecie jest oczywiście Prypeć. Stały się martwe za sprawą ludzi i tak też bywa z czyjąś duszą - potem nie tak łatwo ją wskrzesić, czasem to wręcz niemożliwe. Tak, jak niemożliwe okazuje się zaludnienie wymarłych miast...