Nareszcie

[Hexe]

zerknij
wychyla się z opłotków
razem z malwami
malachitowe jabłonie
tańcząc ze słońcem rodzą raj

choć ulewa czesze promienie
zbierając z drogi kurz
mniszek kosmaci głowę
wreszcie

nawłoć wabi złoto
wplecione w trawiaste warkocze
ulatują słowa a w prześwitach
kołysze halny i śpiewa
radosny chorał

znowu ... "ech to ty"

[Boogie]

Przewrotnie, na wiosnę o jesieni, a teraz o wiośnie:). Bardzo obrazowy wiersz. I mój ulubiony Grechuta w puencie. Oczarowanym:). Pozdrawiam serdecznie.

[maybe]

O jak tu miło! Bardzo lubię takie "naturalne" obrazki :)

[Leon Gutner]

Znalazłem tutaj coś dla siebie.

Z uszanowaniem L.G.

[Krystyna Morawska]

Dziękuję za wiersz, który potrafi ocalić w jesienne słoty.

[Tomasz Kowalczyk]

Mniszek, malwy, trawiaste warkocze to wyznaczniki mojego dzieciństwa. Ale nawłoć jest obca swojskiemu ekosystemowi. Jest raczej symbolem "nowego"...

Pozdrawiam

[Boogie]

Tomku wybacz komentarz do komentarza, ale nie, nawłoć pospolita, nosząca nawet nazwę polska mimoza jest nasza, swojska. Pamiętam z dzieciństwa duże, żółte kępy, jako mniej więcej sześcioletni amant zrobiłem z nawłoci bukiet i ofiarowałem swojej bogdance. To znaczy Sabince:), przyjęła:). Ta obca to nawłoć kanadyjska, która ponoć wypiera naszą. Chciałem już wcześniej napisać, ale dziś mam straszne zamieszanie, do ponad siedmioletniego Batmanka dołączył trzymiesięczny Robin, na razie się sondują:). Pozdrawiam serdecznie Ciebie i Autorkę:)

[Hexe]

Szanowni Poeci pięknie dziękuję za komentarze :)
Widzę, że nawłoć narozrabiała, ale spokojnie na terenach gdzie mieszkam jest jej pod dostatkiem, kwitnie od wiosny do jesieni zdobiąc złotem pola i ugory :) Pozdrawiam

[Tomasz Kowalczyk]

Tak to się dziś porobiło, że trudno odróżnić swojaka od elementu napływowego. :)
Dziękuję, Boogie!

[Vesper]

Piękne, poetyckie obrazowanie. Można na chwilę oszukać czas, uwierzyć, że oto przed nami wiosna...

[Hexe]

Vesper - pięknie dziękuję za komentarz i pozdrawiam