Strona 1 z 2

Bez tresury

: ndz 02 paź, 2022
autor: Irena
odgarniasz niesforny kosmyk
jedynie ty patrzysz i widzisz
przy tobie nie zakładam czapki niewidki
bo i tak wyłuskasz mój obraz
niezgody i rozczarowania światem

minie czas nim ponownie rzucisz ziarno
ciągle na siebie czekamy jak wróble
na dojrzewanie słonecznika

tęsknota daje się oswoić
pomaga świadomość że nie porzucisz
mnie jak znoszony płaszcz

Re: Bez tresury

: ndz 02 paź, 2022
autor: Krystyna Morawska
Piękny wiersz, Ireno, ale tęsknota nieodmiennie kojarzy się z żalem. Pozdrawiam serdecznie.

Re: Bez tresury

: pn 03 paź, 2022
autor: Leon Gutner
Świetnie mi się przeczytało bo klimaty bliskie mi.

Z przyjemnością L.G.

Re: Bez tresury

: pn 03 paź, 2022
autor: Vesper
Piękny wiersz o akceptacji i dojrzałym, szczerym uczuciu. Wzruszyłam się...

Re: Bez tresury

: wt 04 paź, 2022
autor: Irena
wilga pisze: ndz 02 paź, 2022 Piękny wiersz, Ireno, ale tęsknota nieodmiennie kojarzy się z żalem. Pozdrawiam serdecznie.
Czy ja wiem, tęsknota bywa budująca, kiedy ma się za kim tęsknić :mrgreen:


Serdeczności......................................................Ir

Re: Bez tresury

: śr 05 paź, 2022
autor: cortessa
Spodobał mi się Twój utwór - skupiony na przekazaniu esencji. I pozwalający na własną refleksję.
Chciałabym wysunąć propozycję usunięcia powtórzeń zaimka "mnie".
Irena pisze: ndz 02 paź, 2022 odgarniasz niesforny kosmyk
ty jeden na mnie patrzysz i mnie widzisz
jedynie ty patrzysz i widzisz
Wyrażenie "ty jeden" zamieniłabym na powyższe ze względu na styl.
W trzecim wersie i tak dochodzi do przekazania informacji o stosunku właściciela "niesfornego kosmyku" do podmiotu lirycznego. Ostatnia strofa zawiera zaimek "mnie" mocno identyfikujący. I tak powinno zostać.
Irena pisze: ndz 02 paź, 2022 minie czas nim ponownie rzucisz ziarno
w źrenice z nadzieją skiełkowania
ciągle na siebie czekamy jak wróble
na dojrzewanie słonecznika
Wers, jaki zaznaczyłam, komentuje zwrot "rzucić ziarno". Niepotrzebnie. Pozbyłabym się go.
:rozyczka:

Re: Bez tresury

: śr 05 paź, 2022
autor: Wiesława Ptaszyk
Poruszający wiersz, Ireno :rozyczka:

Re: Bez tresury

: śr 05 paź, 2022
autor: Irena
Leon Gutner pisze: pn 03 paź, 2022 Świetnie mi się przeczytało bo klimaty bliskie mi.

Z przyjemnością L.G.
Hej, Leonie :-D bardzo mnie cieszy Twoja wizyta.

Pozdrawiam serdecznie.....................................Ir

Re: Bez tresury

: śr 05 paź, 2022
autor: Hanna L.
Racja, póki jest czekanie, jest sens. :rozyczka:
Pozdrawiam

Re: Bez tresury

: czw 06 paź, 2022
autor: Irena
Vesper pisze: pn 03 paź, 2022 Piękny wiersz o akceptacji i dojrzałym, szczerym uczuciu. Wzruszyłam się...
Zawsze, każdemu życzę aby miał na kogo czekać.
Zaś aby mieć, trzeba akceptacji, zrozumienia i patrzenia wspólnie w tym samym kierunku.

Dziękuję za słowo i pozdrawiam serdecznie...................................................................Ir

Re: Bez tresury

: czw 06 paź, 2022
autor: Irena
cortessa pisze: śr 05 paź, 2022 Spodobał mi się Twój utwór - skupiony na przekazaniu esencji. I pozwalający na własną refleksję.
Chciałabym wysunąć propozycję usunięcia powtórzeń zaimka "mnie".
Irena pisze: ndz 02 paź, 2022 odgarniasz niesforny kosmyk
ty jeden na mnie patrzysz i mnie widzisz
jedynie ty patrzysz i widzisz
Wyrażenie "ty jeden" zamieniłabym na powyższe ze względu na styl.
W trzecim wersie i tak dochodzi do przekazania informacji o stosunku właściciela "niesfornego kosmyku" do podmiotu lirycznego. Ostatnia strofa zawiera zaimek "mnie" mocno identyfikujący. I tak powinno zostać.
Irena pisze: ndz 02 paź, 2022 minie czas nim ponownie rzucisz ziarno
w źrenice z nadzieją skiełkowania
ciągle na siebie czekamy jak wróble
na dojrzewanie słonecznika
Wers, jaki zaznaczyłam, komentuje zwrot "rzucić ziarno". Niepotrzebnie. Pozbyłabym się go.
:rozyczka:
Zawsze cieszę się kiedy do mnie zaglądasz.
Skorzystałam z Twoich uwag, były słuszne.


Serdeczności posyłam :rozyczka: ..................................................................Ir

Re: Bez tresury

: czw 06 paź, 2022
autor: Tomasz Kowalczyk
Twoje wiersze zawsze poruszały trudne, niepokojące tematy. Potrafisz zbudować taki klimat.

Pozdrawiam

Re: Bez tresury

: sob 08 paź, 2022
autor: ćma
Smutek i tęsknota pięknie ubrane w słowa :rozyczka:

Re: Bez tresury

: ndz 09 paź, 2022
autor: Boogie
Jak wiadomo, "jest się odpowiedzialnym, za to co się oswoiło". Dotyczy to relacji peelki z peelem. Jak również tęsknoty. Serdeczności ślę :rozyczka:

Re: Bez tresury

: wt 11 paź, 2022
autor: Irena
Wiesława Ptaszyk pisze: śr 05 paź, 2022 Poruszający wiersz, Ireno :rozyczka:
Dziękuję Wiesiu, że zajrzałaś :-D

Pozdrawiam.