Bez tresury

[Irena]

odgarniasz niesforny kosmyk
jedynie ty patrzysz i widzisz
przy tobie nie zakładam czapki niewidki
bo i tak wyłuskasz mój obraz
niezgody i rozczarowania światem

minie czas nim ponownie rzucisz ziarno
ciągle na siebie czekamy jak wróble
na dojrzewanie słonecznika

tęsknota daje się oswoić
pomaga świadomość że nie porzucisz
mnie jak znoszony płaszcz

[Krystyna Morawska]

Piękny wiersz, Ireno, ale tęsknota nieodmiennie kojarzy się z żalem. Pozdrawiam serdecznie.

[Leon Gutner]

Świetnie mi się przeczytało bo klimaty bliskie mi.

Z przyjemnością L.G.

[Vesper]

Piękny wiersz o akceptacji i dojrzałym, szczerym uczuciu. Wzruszyłam się...

[Irena]

Piękny wiersz, Ireno, ale tęsknota nieodmiennie kojarzy się z żalem. Pozdrawiam serdecznie.

Czy ja wiem, tęsknota bywa budująca, kiedy ma się za kim tęsknić


Serdeczności......................................................Ir

[cortessa]

Spodobał mi się Twój utwór - skupiony na przekazaniu esencji. I pozwalający na własną refleksję.
Chciałabym wysunąć propozycję usunięcia powtórzeń zaimka "mnie".

odgarniasz niesforny kosmyk
ty jeden na mnie patrzysz i mnie widzisz

jedynie ty patrzysz i widzisz
Wyrażenie "ty jeden" zamieniłabym na powyższe ze względu na styl.
W trzecim wersie i tak dochodzi do przekazania informacji o stosunku właściciela "niesfornego kosmyku" do podmiotu lirycznego. Ostatnia strofa zawiera zaimek "mnie" mocno identyfikujący. I tak powinno zostać.

minie czas nim ponownie rzucisz ziarno
w źrenice z nadzieją skiełkowania
ciągle na siebie czekamy jak wróble
na dojrzewanie słonecznika

Wers, jaki zaznaczyłam, komentuje zwrot "rzucić ziarno". Niepotrzebnie. Pozbyłabym się go.

[Wiesława Ptaszyk]

Poruszający wiersz, Ireno

[Irena]

Świetnie mi się przeczytało bo klimaty bliskie mi.

Z przyjemnością L.G.

Hej, Leonie bardzo mnie cieszy Twoja wizyta.

Pozdrawiam serdecznie.....................................Ir

[Hanna L.]

Racja, póki jest czekanie, jest sens.
Pozdrawiam

[Irena]

Piękny wiersz o akceptacji i dojrzałym, szczerym uczuciu. Wzruszyłam się...

Zawsze, każdemu życzę aby miał na kogo czekać.
Zaś aby mieć, trzeba akceptacji, zrozumienia i patrzenia wspólnie w tym samym kierunku.

Dziękuję za słowo i pozdrawiam serdecznie...................................................................Ir

[Irena]

Spodobał mi się Twój utwór - skupiony na przekazaniu esencji. I pozwalający na własną refleksję.
Chciałabym wysunąć propozycję usunięcia powtórzeń zaimka "mnie".

odgarniasz niesforny kosmyk
ty jeden na mnie patrzysz i mnie widzisz

jedynie ty patrzysz i widzisz
Wyrażenie "ty jeden" zamieniłabym na powyższe ze względu na styl.
W trzecim wersie i tak dochodzi do przekazania informacji o stosunku właściciela "niesfornego kosmyku" do podmiotu lirycznego. Ostatnia strofa zawiera zaimek "mnie" mocno identyfikujący. I tak powinno zostać.

minie czas nim ponownie rzucisz ziarno
w źrenice z nadzieją skiełkowania
ciągle na siebie czekamy jak wróble
na dojrzewanie słonecznika

Wers, jaki zaznaczyłam, komentuje zwrot "rzucić ziarno". Niepotrzebnie. Pozbyłabym się go.

Zawsze cieszę się kiedy do mnie zaglądasz.
Skorzystałam z Twoich uwag, były słuszne.


Serdeczności posyłam ..................................................................Ir

[Tomasz Kowalczyk]

Twoje wiersze zawsze poruszały trudne, niepokojące tematy. Potrafisz zbudować taki klimat.

Pozdrawiam

[ćma]

Smutek i tęsknota pięknie ubrane w słowa

[Boogie]

Jak wiadomo, "jest się odpowiedzialnym, za to co się oswoiło". Dotyczy to relacji peelki z peelem. Jak również tęsknoty. Serdeczności ślę

[Irena]

Poruszający wiersz, Ireno

Dziękuję Wiesiu, że zajrzałaś

Pozdrawiam.