Schodzi

[korneło]

Ze nie w dół parującym obłokiem
z porywanymi ludźmi i kamieniami.
Wszystko poszlakowe, wymuszone na papier.
Pod kożuchem mgły przypala się mój pot
i niesprawdzony czas na bezdechu zniczy.

[Vesper]

Spodobała mi się Twoja myśl. Skłania do zadumy.

[Boogie]

Ale w górę też idzie? Listopadowy, zaduszny, zadumany wiersz. Pozdrawiam serdecznie.

[korneło]

Dzięki.