mój świat

[lunatyk]

babcia rozłożysta jak drzewo
pierwsza szła do kościoła
i nuciła zdrowaśki
dziadek
zawsze w biegu
przez krawat
który wymykał się spod kontroli
na finiszu wyprzedzał
babcię

pokazywała mu język
różowy
jak u kotki

[Krystyna Morawska]

Piękne portrety malujesz słowami. Z przytupem i humorem. Po prostu - cudnie!

[Leon Gutner]

Rzekł bym - kreujące.
Naprawdę zobaczyłem w głowie ten obrazek.

Z uszanowaniem L.G.

[Vesper]

Ładny, pełen ciepła obrazek. Nie sposób nie uśmiechnąć się przy puencie

[Boogie]

Zgadłem, że w poprzednim wierszu chodziło o babcię. Tu dalszy ciąg wskrzeszania słowem, jednocześnie z delikatnym humorem i wielką czułością. Pozdrawiam serdecznie

[Hanna L.]

Miłe wspomnienie
Pozdrawiam

[ćma]

Wyjątkowe wspomnienie, pełne ciepła i humoru.
Za pomocą tak niewielu słów stworzyłeś portrety z krwi i kości. Pozdrowienia:)

[Mariusz]

Mój świat też ma kilka takich obrazków. Z przyjemnością do nich wróciłem. Pozdrawiam serdecznie.

[lunatyk]

Dziękuję bardzo za zatrzymanie się przy moim wspomnieniu.

Pozdrawiam serdecznie :-)

[maybe]

Bardzo sympatyczne wspomnienie :)

[lunatyk]

maybe - bardzo Ci dziękuję. Przesyłam uśmiechy :-)