drzwi

[Mariusz]

nie pamiętam już wielu imion
zdarzeń zgubionych między godzinami
albo porami roku

czasem odgadnę twarz
zamkniętą w autobusie
dwadzieścia lat temu
gdy zbyt długo czekam na przystanku

świat przymknął okiennice

coraz mniej kamieni
widziało dłuto
a rozkłady jazdy
żółkną w szufladzie bez dna

[Leon Gutner]

Bliskie Leonowi w swojej historii.
Świat przymykający okiennice i rozkłady jazdy pożółkłe i w szufladzie najbardziej.

Z przyjemnością L.G.

[lunatyk]

Ostatnio bardzo odczuwam upływ czasu. Nie wiem, czy jest skutkiem pędzącego świata czy może tego, co się z nim dzieje. A może to ten wiek, gdy zaczynasz wracać do przeszłości?
Tylko ona zawsze jest dla mnie kolorowa. A teraźniejszość szarzeje...
Ale wkrótce wiosna :⁠-⁠)

[Vesper]

Z czasem wspomnienia blakną. Pamięć nie jest w stanie rejestrować wszystkiego z tą samą dokładnością. Naturalnym stanem rzeczy wydaje się więc, że niektóre zdarzenia, osoby, okoliczności - zwyczajnie nam umykają, rozmywają się we mgle przeszłości.
Piękny wiersz o przemijaniu, Mariuszu

[Mariusz]

Z pewnością wiele kiedyś, bardzo ważnych dla nas spraw, przestało dla nas istnieć z różnych powodów. Czy warto do nich wracać ? Czy można, czy należy...? To chyba bardzo osobista, indywidualna decyzja...
Dziękuję Leonie, Lunatyku i Vesper za chwilę refleksji i pozdrawiam serdecznie.

[Hanna L.]

Ostatnio też złapałam się na tym, że coś wyblakło, pożółkło i jak to się stało. Ano tak, jakoś z czasem, bez bólu.
Polubiłam Twój wiersz
Pozdrawiam

[Irena]

Cóż, życie ma to do siebie, że też się starzeje jak wszystko wokół.
Odnajdujemy znajome twarze, ale nie przypominamy sobie skąd je znamy, nie pamiętamy imienia czy nazwisko.
Czekanie zbyt długie na przystanku może źle wróżyć, bo zapominamy gdzie właściwie chcieliśmy pojechać...ale wspomnienia dzieciństwa, młodości jakoś mają ostrzejszą barwę i wymowę, tylko ta teraźniejszość jakaś taka szara.

Podobają mi się Twoje słowa:)


Serdeczności..........................................................Ir

[Mariusz]

Hanno, Ireno, dziękuję za podzielenie się swoimi refleksjami i za zaglądnięcie. Pozdrawiam serdecznie.

[ćma]

nie pamiętam już wielu imion
zdarzeń zgubionych między godzinami
albo porami roku

Twój wiersz jest mi bardzo bliski. Jakoś tak nostalgicznie i jesiennie piękny.
Pozdrowienia:)

[Mariusz]

Ćmo, jesień nastraja do takich przemyśleń. Dziękuję za chwile z wierszem i pozdrawiam serdecznie.

[maybe]

Ładnie zobrazowane przemijanie

[Mariusz]

Maybe, dziękuję za poczytanie i odwiedziny. Pozdrawiam serdecznie.

[Krystyna Morawska]

coraz mniej kamieni
widziało dłuto

Poeci też są rzeźbiarzami, a słowom jakże często brakuje tej niezbędnej tajemniczości i nieuchwytności. Piękny wiersz, Mariuszu.