Księżniczka

[Irena]

resztki marzeń nosiła
blisko ciała płócienny woreczek
na zwiędłych piersiach okazjonalnym
rozrusznikiem serca

zwijała się do snu
jak embrion na dworcowej ławce
kolana przy żebrach
dłonie na uszach
łokcie tworzyły zaporę wodną
jak puchlina

wczoraj leżała
rozluźniona a popielaty kapelusik
upadł jeszcze niżej
wyżej szarotka
wpięta we włosy posklejane
krwią

i nie było niczego z błękitów
a przecież nazywali ją

[Leon Gutner]

Działa na wyobraźnię i poczytuję owo działanie jako siłę wiersza.

Z uszanowaniem L.G.

[Hanna L.]

Poruszający wiersz
Pozdrawiam

[Tomasz Kowalczyk]

Twoje wiersze dotykają najtrudniejszego etapu życia - odchodzenia, często pełnego osamotnienia i bólu. Piszesz bardzo przejmująco i prawdziwie...

Pozdrawiam

[Irena]

Działa na wyobraźnię i poczytuję owo działanie jako siłę wiersza.

Z uszanowaniem L.G.

Zanim usiądziemy przy stole wigilijnym, zerknijmy czy pod naszymi oknami nie snuje się jakaś bezdomna "księżniczka".

Wszystkiego dobrego Leonie :)...............................Ir

[Irena]

Poruszający wiersz
Pozdrawiam

Dziękuję Hanno L. i życzę dobrego roku

[Irena]

Twoje wiersze dotykają najtrudniejszego etapu życia - odchodzenia, często pełnego osamotnienia i bólu. Piszesz bardzo przejmująco i prawdziwie...

Pozdrawiam

Dziękuję Tomaszu za pochylenie się nad losem mojej "księżniczki".
Jeszcze trochę a będzie ich więcej...niestety.

Pozdrawiam.

[Wiesława Ptaszyk]

Czytając Twoją księżniczkę, pomyślałam sobie, że choć każdemu jakiś kres ziemskiej wędrówki jest pisany, to chyba najtrudniej odchodzić w osamotnieniu...Mocny wiersz, zostawia ślad w pamięci.

Pozdrawiam serdecznie w Nowym Roku.

[Mariusz]

Tak Ireno, dla każdej księżniczki napisana jest oddzielna bajka. Warto je znać. Pozdrawiam serdecznie w Nowym Roku.

[Irena]

Czytając Twoją księżniczkę, pomyślałam sobie, że choć każdemu jakiś kres ziemskiej wędrówki jest pisany, to chyba najtrudniej odchodzić w osamotnieniu...Mocny wiersz, zostawia ślad w pamięci.

Pozdrawiam serdecznie w Nowym Roku.

Ostatnio odszedł miejscowy "książę", pomieszkiwał gdzie się dało, żywił się tym co ludzie dali...
Miał tylko 54 lata. Symbolicznych zniczy pod klepsydrą było pięć razy tyle co maja inni, tylko rodzi się pytanie: Czy nie chciał pomocy, czy ta pomoc była za mała by stosunkowo młody, spokojny człowiek nie mógł stanąć na nogi?
Gdzie popełniono błąd?


Serdecznie pozdrawiam:)

[Marek]

Czy nie chciał pomocy, czy ta pomoc była za mała by stosunkowo młody, spokojny człowiek nie mógł stanąć na nogi?
Gdzie popełniono błąd?

Wiesz, Irenko, czasami to jest Ich wybór. Nie chcą już inaczej. Innych "prowadzi", niestety nałóg. Jedni i drudzy znani mi osobiście.
A wiersz? Dobrze oddaje księżniczkową rzeczywistość!

[Irena]

Tak Ireno, dla każdej księżniczki napisana jest oddzielna bajka. Warto je znać. Pozdrawiam serdecznie w Nowym Roku.

I ja Ciebie serdecznie pozdrawiam dziękując za czytanie i słowo u mnie :)

[Wiesława Ptaszyk]

Smutne, że tylu samotnych i poturbowanych...chyba najbardziej gubi ludzi nałóg, i niełatwo im pomóc.

[Irena]

Marku, Wiesławo Ptaszyk - Dziękuję, że "odwiedziliście" moją "księżniczkę".

Pozdrawiam.