Forum literackie Ogród Ciszy

Miasto

Jego centrum

Tumult zabieganie
Sunące kawalkady samochodów

Harmider regulowany
Czerwone pomarańczowe zielone

Obłęd pośpiechu klaksony

A obok ze średniowiecznej cegły
Pełen spokoju monolit katedry

Bardzo obrazowy tekst, zbudowany na zasadzie kontrastu. Całe szczęście, że obok zgiełku i obłędu pośpiechu jest coś jeszcze: monumentalne piękno, ślad dawnych dziejów, minionego świata, który - od lat mam wrażenie - jest mi bliższy od tego, co tu i teraz.
Katedra stanowi swoisty antrakt. Niewzruszona, niema, opiera się szaleństwu wiecznego pędu. Staje się symbolem spokoju, tak pożądanego i nieosiągalnego zarazem: bo któż z nas nie ulega nie mającej końca gonitwie?

Pamiętam, jak czytałam ten wiersz po raz pierwszy... Niezmiennie jest mi bliski. Już samo słowo "średniowieczny" sprawia, że zadzieram głowę i cegła po cegle podziwiam w wyobraźni piękno budowli. Niejako wznoszę ją - w opozycji do dzisiejszego, nijakiego świata - w sobie. Niech pnie się coraz wyżej i wyżej...

Uściski, Marku

Fajnie. Dobrze, moim zdaniem, byłoby pozbyć się cegły-katedry. Pozdrawiam serdecznie.

Nie dokładnie tego oczekuje Leon od wiersza oczekuje ale trzeba przyznać że to ciekawy bodziec dla wyobraźni.

Z uszanowaniem L.G.

Każda epoka dokłada własne pomniki: kiedyś były to średniowieczne katedry, niedawno wielka płata, dziś patodeweloperka....Jak tu nie tęsknić za wiekami średnimi...

Pozdrawiam

rozumiem: cegły - katedry. znów mi się przytrafiło. niestety. muszę pomyśleć nad taką zmianą by nie stracić
puenty. dziękuję!
Kasiu (Vesper) - dziękuję za wnikliwość!

Miasto

Jego centrum

Tumult zabieganie
Sunące kawalkady samochodów

Harmider regulowany
Czerwone pomarańczowe zielone

Obłęd pośpiechu klaksony

A obok ze średniowiecznej cegły
Pełna spokoju wieża katedry

(tak to mi się zmieniło, żeby nie było rymowanki)

Sęk w tym, że rym: cegły-katedry wciąż jest, Marku...
Ja bym nie zmieniała pierwotnego zapisu ostatniego wersu. Pozbyłabym się jedynie słowa "katedra", czyli:
A obok ze średniowiecznej cegły
Pełen spokoju monolit
Niech czytelnik dopowie sobie/ zgaduje, cóż to za monolit...

Takie rozwiązanie wydaje mi się wystarczające.

Chyba już mi brak piątej klepki. Co za osioł!

a obok ze średniowiecznych cegieł
pełen spokoju monolit katedry

nooo!
i dziękuję, jak nie wiem co! ):-)

No, teraz jest super!

I żaden tam osioł, a klepek masz tyle, co trzeba ;)
Żebyś wiedział, jakie ja nieraz gafy popełniam...