(Nie)pogodzeni

[Hanna L.]

Coraz szybciej wchodzimy w stycznie,
nie ma w tym niczyjej winy, najmniej Ziemi,
którą posądzasz o skrócenie biegu wokół Słońca.

Póki co bawimy się dniami,
wklejamy je do rodzinnego albumu.
Będzie co oglądać, gdy znudzą nam się bajki.

Z porównania wynika, że noc jest cięższa od dnia.
Radzisz wyhodować słońce nad ogrodem,
wystarczy kawałek nieba, by kwitło cały rok.
Jeśli tylko zechcemy.

[Vesper]

Zachwycający wiersz, Haniu!
Jeśli tylko zechcemy, tak wiele może się jeszcze zdarzyć. Nawet to, że wyhodujemy słońce - w ogrodzie własnej duszy. I wszystko zakwitnie! Tylko musimy spróbować, zaryzykować, czasem wyjść z bezpiecznej strefy komfortu. Nic nie zrobi się samo.
A że czas biegnie coraz szybciej... I co z tego? Może jedynie to, że szkoda go marnować na rzeczy nieważne, na zwątpienia, obawy, tkwienie w miejscu. Najmniejszy krok będzie krokiem do przodu, więc róbmy go - jak najszybciej, jak najczęściej!
To tekst, z którym dziś zasypiam. Niech się rozrasta w myślach

[Irena]

Radzisz wyhodować słońce nad ogrodem,
wystarczy kawałek nieba, by kwitło cały rok.
Jeśli tylko zechcemy.

Oj, taką hodowlę zalecałabym wszystkim, lepiej by się żyło.
Bardzo mi przypadł Twój wiersz :)

Serdeczności...................................Ir

[Marek]

ja j.w. za Vesper i Irenką

[Leon Gutner]

Wklejanie dni do rodzinnego albumu zrobiło mi ten wiersz.
Reszta wypełniła.

Z przyjemnością L.G.

[Krystyna Morawska]

Bardzo podoba mi się Twoja filozofia - (Nie)pogodzeni. To świetny mini poradnik - jak sobie radzić z czasem. Dziękuję.

[Marek]

A to, co zauważył Leo rzeczywiście robi wrażenie. Świetny pomysł realizotorski w wierszu, nadaje mu wartości!

[Tomasz Kowalczyk]

Oby tego słońca starczyło do końca dni naszych. Wydaje mi się, że do takiej hodowli jeden ogrodnik to za mało. Zawsze lepiej pracować w par(k)ach...

Pozdrawiam

[Wiesława Ptaszyk]

Wiersz tak mnie zachwycił, że od razu, dla niego się zalogowałam. To jakby o moim stanie ducha, noc zdecydowanie jest cięższa od dnia, ale dzień staramy się zagospodarować słońcem, od nas samych wiele zależy.
Dziękuję, Haniu

[Hanna L.]

Vesper, dziękuję. Lubię Twoje komentarze.
Pozdrawiam

[Hanna L.]

Ireno, jak miło.
Również serdeczności

[Hanna L.]

Wilgo, dziękuję.
Pozdrawiam

[Hanna L.]

Marku, dwukrotne dzięki.
Pozdrawiam

[Hanna L.]

Tomku, absolutna racja. Do takiej hodowli dwoje musi być. Dziękuję za refleksję.
Pozdrawiam

[Hanna L.]

Wiesiu, jak miło bardzo.
Pozdrawiam