Zamrożony płomień

[Krystyna Morawska]

Z daleka wszystko wygląda inaczej.
Subtelne gradacje pierwszej zieleni
nie wnoszą dzikiego ognia.
Spokojne, ciepłe kolory zamknęły
wczorajszy dzień, w którym wszystkie
szwy zaczęły się gwałtownie pruć.

Czas zamieniony w popiół przekroczył
cienką granicę. Ktoś uchylił drzwi,
byś mogła dołączyć do dzikich ptaków
w locie. Teraz świat wypełnisz metaforą.

Kiedy o tym myślę, ogarnia mnie spokój
i łatwiej opłakiwać stratę.

[Krystyna Morawska]

Poprawka z telefonu - stąd ten post.

[Leon Gutner]

I oto świat wypełniony metaforą.
Sama przyjemność odczytu.

Z uszanowaniem L.G.

[Irena]

Po prostu wzruszyłam się.
Przepiękny wiersz.

"Czas zamieniony w popiół przekroczył
cienką granicę. Ktoś uchylił drzwi,
byś mogła dołączyć do dzikich ptaków
w locie. Teraz świat wypełnisz metaforą."

Na pewno wypełni....

Serdeczności posyłam............................................Ir

[Krystyna Morawska]

Tak, Ireno - in memoriam, jest za co dziękować.

[Ilona Rutkowska]

Brak mi słów, by móc oddać swoje odczucia... ale nie mogłam się powstrzymać. Tobie ich nie zabrakło.
Z podziwem

pozdrawiam
IR

[Tomasz Kowalczyk]

Piękny, żywy obraz!

Pozdrawiam

[Krystyna Morawska]

Serdecznie dziękuję Ilono i Tomku.

[Marek]

Wczoraj pochowaliśmy kolegę, przyjaciela. Wiejski cmentarz, tłum żałobników, wieńce, kwiaty, znicze, trąbki...
Pojechałem dzisiaj tam rowerkiem... nikogo! A śp. Piotr powiedział mi: "tak, teraz jestem spokojny, ty też bądź".
Więc odjechałem wolno kręcąc pedałami przez, też spokojne, lasy.
To taka metafora dzisiejszego dnia.
Bardzo mądry i pięknie zapisany Twój wiersz!

[Vesper]

Piękny wiersz, Krysiu
Z czasem pewnie ogarnia spokój i łatwiej opłakiwać stratę... Wszystko ma swój czas i miejsce.