*** (kiedyś miecz mnie zawiedzie Panie) - z cyklu "Szkice rycerskie"

[Vesper]

kiedyś miecz mnie zawiedzie Panie
ciało nie zdąży uskoczyć
i czyjeś ostrze otworzy otchłań

czy w ostatnim przebłysku życia
zdołam zapamiętać Twoje spojrzenie
odczuć dotyk który czynił mnie tak bezbronną
że na nic się zdały wojenne taktyki

moim wilkom powiedz że od teraz
Ty władasz ich światem
będą wierne

a kiedy nadejdzie czas
powiodą Cię do granic Nawii
tam się spotkamy

[Leon Gutner]

Z przyjemnością jak zawsze bo myślę sobie że są spojrzenia które w istocie warto pamiętać :)

Z uszanowaniem L.G.

[Krystyna Morawska]

Chociaż tyle jeszcze rzeczy jest niewyjaśnionych, to bohater liryczny ma pewność i wie kto poprowadzi życie. Bardzo piękny wiersz

[Tomasz Kowalczyk]

Bohater wiersza nie ma wątpliwości. Trudno go emocjonalnie zaskoczyć. Ma receptę na przeżycie nawet ostatnich chwil. Zazdroszczę takiego poukładania.

Pozdrawiam

[Marek]

Taak, to wartościowy, dobry wiersz!

[maybe]

Wiersz bardzo emocjonalny i nieco... tajemniczy. Trochę "pachnie" legendą. Podoba mi się ten klimat w nim :)
Pozdrawiam, Kasiu :)

[Liliana]

Zagadkowo nieco, ale pięknie.

[Vesper]

Tak, Leonie, niektórych spojrzeń się nie zapomina...

Pewność płynie z systemu wartości, Krysiu. Kiedy wiemy, w co wierzymy, wiemy, jak postępować...

Masz rację, Tomku, podmiot liryczny nie ma wątpliwości. Podąża drogą szlachetnej miłości, a ona nigdy nie prowadzi na manowce, zawsze wiedzie we właściwym kierunku

Marku, dziękuję z całego serca
Twoja obecność sprawia mi wiele radości.

Basiu, jak dobrze Cię widzieć!
Ładnie to ujęłaś: "pachnie" legendą. Dziękuję

Bardzo dziękuję, Liliano
Takie są właśnie "Szkice rycerskie". I taka jest dusza podmiotu lirycznego.

[Hanna L.]

Twój ,,rycerz" jest mi bliski
Pozdrawiam