Ziarno na skale

[Michał Gajda - ku pamięci]

spod cienkiej płachty ziemi wyjrzał twardy kamień
zleżałych gnatów stworzeń sprzed wszystkich potopów
przeżarty gorzką solą dawnych oceanów
rozwijał pod chmurami spękany kręgosłup

kły szczytów chciały chwycić poranne promienie
i nad wietrznym pustkowiem na chwilę zatrzymać
kiedy ciepłym łożyskiem otulone brzemię
dzikich ziaren pęczniało w ciemnych rozpadlinach

przebiły mgłę nad sobą i ujrzały oko
niebieskiej tajemnicy wśród wiecznych bezdroży
które jeśli pozwala skałom życie począć
musi także dać siłę żeby je urodzić

[Boogie]

[maybe]

[księżycowa]

[Leon Gutner]

[Hanna L.]

[felicja]

[cortessa]

[lilo]

[Vesper]

[Vestka]

[Tomasz Kowalczyk]