Forum literackie Ogród Ciszy

spod cienkiej płachty ziemi wyjrzał twardy kamień
zleżałych gnatów stworzeń sprzed wszystkich potopów
przeżarty gorzką solą dawnych oceanów
rozwijał pod chmurami spękany kręgosłup

kły szczytów chciały chwycić poranne promienie
i nad wietrznym pustkowiem na chwilę zatrzymać
kiedy ciepłym łożyskiem otulone brzemię
dzikich ziaren pęczniało w ciemnych rozpadlinach

przebiły mgłę nad sobą i ujrzały oko
niebieskiej tajemnicy wśród wiecznych bezdroży
które jeśli pozwala skałom życie począć
musi także dać siłę żeby je urodzić