Replay

[Leon Gutner]

Stuprocentowy replay życia
poczucie strachu gorzkiej nudy
gdy powtarzalność głośno pyta
a ty się jeszcze ciągle łudzisz

mgliste poranki jak w Newbury
i pełne deszczu popołudnia
lata mijają świat jak chmury
nie można złapać ani ukraść

w końcu próbujesz od początku
święte dzień dobry tuż po siódmej
a potem szukasz znanych wątków
w popołudniowych zgliszczach ujęć

nie patrzysz i nie jesteś blisko
czasem tak dobrze bo wygodnie
pożal się Boże zbiera wszystkość
jak na powtórkę ściąga koniec

coraz to mocniej i poważniej
zbyt periodycznie lecz dojrzalej
teraz już pełniej dość odważnie
bo na dobranoc
i nawzajem

[księżycowa]

O! I to jest Leon w czystej postaci:)
Jest klimat, jest liryka, jest myśl i jest refleksja. Z wszystkim musimy się uporać i sobie poradzić. Jeśli jakoś zaakceptujemy, to co wokół, jest łatwiej. Podoba się. Pozdrawiam.

[Vestka]

Bardzo klimatycznie i pasuje do jesieni :)

[Leon Gutner]

Dziękuję Luno.
Też myślę że to powrót na właściwe tory.

Dziękuję Ves.
Jesień pasuje jak nic do tego wiersza.

Z ukłonami L.G.

[lilo]

Powtarzalność daje poczucie bezpieczeństwa, stały punkt odniesienia, w życiu i w przyrodzie, refleksyjnie i nostalgicznie u Ciebie :)

[Leon Gutner]

Refleksyjnie dziękuję Li .

Z ukłonami L.G.

[Tomasz Kowalczyk]

Oto poetycki Leon w całej okazałości.
Świetny wiersz.

Pozdrawiam

[Leon Gutner]

Poetycko dziękuję Tomku.
Piszę co mogę

Z ukłonami L.G.

[cortessa]

Charakterystyczna, leonowa narracja. Utwór przeczytany z wielka przyjemnością.

[Hanna L.]

Cóż dodać, też z przyjemnością
Pozdrawiam

[Krystyna Morawska]

Wierzę, że źródła są niewyczerpalne, chociaż i w pustce powstanie poezja. Pięknie!

[Leon Gutner]

Corti, Han, Wilgo - podziękowania serdeczne za wasz udział w takiej narracji.

Z ukłonami L.G.