b(ł)ogostan

[lilo]

Marijka otworzyła okno, słońce
zaczęło delikatnie pieścić twarz,
rozchodząc się mrowieniem
w koniuszkach palców
i w zaokrąglonym pod suknią
życiu, pulsowało

w makach, pachniało mlekiem,
chlebem i sianem.

W takich chwilach chciała być
Marią, niekoniecznie
Magdaleną, raczej tą od aniołów,
tylko, że to życie

wyrwało jej skrzydła
z korzeniami.

[felicja]

Piękna, poruszająca poezja.

[lilo]

Dziękuję, Felicjo

[Hanna L.]

Piękny wiersz
Pozdrawiam

[Leon Gutner]

Świetny obrazek.
Leon z dużą przyjemnością.

Ukłony L.G.

[lilo]

Hanno, Leonie, dziękuję pięknie