Elegia o... [Matce Polce]

[księżycowa]

Odebrali ci mateczko, słowa, co były jak dzwon,
podeptali wątłe ciało, ciężką kolbą dali w skroń,
rozebrali aż trzy razy, raniąc po kryjomu,
a ty słaba i zgwałcona, nie wołałaś — pomóż.

Odebrali ci mateczko, godność, cześć i pamięć,
obolała wstałaś z kolan, niosąc piekła znamię.
Odrodziłaś się w ciemności, odkarmiłaś ludzką krwią,
wyruszyłaś naprzód, silna, mimo wielu mąk.

I stanęłaś prosto matuś, twarzą z nimi w twarz,
i odważnie wypleniłaś, wszystkie z obcych nazw.
Nim odeszli, jeszcze ciało plugawili słowem.
Czy to była niemoc, matuś, czy bluźniercza spowiedź?




Parafraza utworu K.K. Baczyńskiego (Elegia o chłopcu polskim)

[Tomasz Kowalczyk]

Zaskakująca parafraza. Bardzo trudno mi się czytało Twój wiersz.

Pozdrawiam

[Vesper]

Moim zdaniem bardzo udana, poruszająca parafraza.
Pięknie, Iw

[Leon Gutner]

Myślę że wszystko jest tu w porządku i czytało mi się bardzo przyjemnie.
Lubię takie formy.

Z ukłonami L.G.

[Irena]

"Elegia o chłopcu polskim" bardzo jest mi bliska / w czasach młodości recytowałam ten utwór na konkursach /
Twoja parafraza jest nie dość, że udana, to przepiękna.
Chylę czoła... i pozdrawiam.

[Krystyna Morawska]

Tak było wczoraj, ale tak jest również dzisiaj. Wiersz ponadczasowy. Brawo!

[Liliana]

Piękny wiersz, księżycowa - bardzo rytmiczny, z niebanalnymi rymami. Chyba jeszcze Cię nie widziałam
w rymach.

[księżycowa]

Tomku, takie wiersze z reguły są trudne, czasem nawet przygniatają ciężarem. Spróbowałam się zmierzyć. Pozdrawiam.

Vesper , dziękuję za słowo i za obecność. Serdeczności.

Leo, księżycowa dziękuje za uznanie i polubienie formy Dzięki serdeczne.

Ireno, też lubię ten wiersz i też go w szkole recytowałam Dziękuję za podobanie. Pozdrawiam.

Wilgo, dziękuję za piękne słowa.

Liliano, miło, ze się spodobał. Kiedyś próbowałam sił w rymach, parę wierszy się napisało, ale jakoś bliżej mi do wolnych, białych. Dziękuję za zajrzenie. Pozdrawiam.

[Hanna L.]

I oby nigdy więcej, choć coraz mniej złudzeń
Pozdrawiam