za księżycem

[Mariusz]

moje teraz zawsze się spóźnia
dlatego nie mogę wskoczyć
na wypatrzoną chmurę

po obiedzie zabiję kilka zdjęć
zresetuję wiadomości z następnego dnia
i zapytam drzwi o właściwą stronę

klucz spokojnie zaśnie pod wycieraczką
jak zwykle przed deszczem

[Vesper]

moje teraz zawsze się spóźnia
dlatego nie mogę wskoczyć
na wypatrzoną chmurę

No i już wiem, skąd takie a nie inne koleje losu... Widocznie moje "teraz" też się spóźnia :)
Fantastyczna strofa!
Ciąg dalszy także świetny. To zabijanie zdjęć, pytanie drzwi o właściwą stronę, zasypiający klucz - cudownie zbudowałeś swoją opowieść, Mariuszu! Jest metaforycznie i wielowarstwowo. Niesamowity tekst! Otulam się nim, bo tyle w nim bliskich mi treści i wrażliwości...

A tak na marginesie: czemu tak długo kazałeś nam czekać na kolejny wiersz???
Pozdrawiam ciepło, Mariuszu

[Tomasz Kowalczyk]

Piękny wiersz, Mariuszu!

Pozdrawiam

[Leon Gutner]

Jak zawsze krótko ale świetnie.
Druga strofa najbardziej.

Z ukłonami L.G.

[Irena]

Mariuszu wzruszyłeś pięknem tego wiersza.

Serdeczności posyłam.....................Ir

[Krystyna Morawska]

W każdym wersie siła i w każdym drobina słabości. Piękna poezja.

[Mariusz]

Dziękuję Vesper za piękny komentarz. Przyznam tez, że i ja czekałem na kolejny wiersz.
Miło Tomku, że się podoba.
Leonie, kolejny raz dziękuję za to, co po "ale".
Cieszę się Ireno z Twoich odwiedzin.
Wilgo, czasem słabość pozwala zdobyć siłę. Wciąż się uczymy.
Serdecznie dziękuję za miłe słowa i serdecznie pozdrawiam.